Hongkong
Door: Chris
Blijf op de hoogte en volg Cheng
21 Maart 2012 | China, Peking
...of om exact te zijn Kowloon, want Hongkong is in werkelijkheid alleen Hongkong island en het vasteland van de regio heet Kowloon en dat is waar ik verblijf, Nathan Road om precies te zijn de grootste straat van de hele regio er liggen ongeveer 7 metrostation haltes door de hele straat en hij loopt van de haven naar Hongkong island tot bijna aan 9 km land inwaarts !! overdag gewoon een huis tuin en keuken winkelparadijs net zoiets als de “koopgoot” in Rotterdam alleen dan 1700 keer langer, maar ‘s avonds veranderd daar alles...als de zon haar lichtje dooft ontwaken alle lampjes van Nathan Road dan lijkt deze weg, en alle wegen die erop uit komen en ook alle wegen die daar weer op uitkomen ( kunt u het nog bijhouden?) op een groot reclame bord wat je, als je goed kijkt, vanaf mars nog kunt zien oplichten.
Nathan Road een straat zo opgepakt uit de musical Miss Saigon en in Kowloon neer gegooid, overal knipperen de neonlichtjes allerlei verleidingen naar je toe ( zie foto’s) het is er altijd druk welk uur van de dag het ook is, als voorbeeld ben ik op een kruising gaan staan met mijn camera en ben 360 graden in de rondte gedraaid (zie video) zodat u kunt zien hoe druk het is....het vreemde hieraan is het tijdstip, deze video is gemaakt om 01:15 AM (s’ochtends dus of voor sommige, midden in de nacht) Hoezo, New York, the city that never sleeps??? Hallo Hongkong!!!
En tussen al dit neongeweld verblijf ik …..in ‘s werelds kleinste “hotel” kamer ooit ,als er nog een laag behang op de muur wordt geplakt, kan ik er niet meer in, als je de deur opendoet kan deze net niet helemaal open en raakt de achterwand, een muis zou in deze kamer claustrofobisch worden, kunt u zich een beetje inleven? En geen idee hoe, maar in deze ruimte zit zelfs nog een keukentje en een badkamer ter grootte van een postzegel en met de hoogte is het ook al geen pretje, alhoewel deze ruim voldoende is voor een gemiddelde chinees, heeft een 2,01 meter lange wereldburger uit Nederland toch enige moeite om hier zelfs maar op zijn knieën te kunnen douchen.
Maar in HK (Hongkong) is ruimte schaars wordt al gauw duidelijk als ik om me heen kijk, het is ook weer een stad van 2 uiterste...heel erg rijk....of......heel erg arm, en aangezien wij op een budget reizen zit het “Sheraton”er helaas voor mij niet in.
En trouwens ik zal er niet veel meer doen dan slapen voor de rest wordt ik hele dagen bezig gehouden...gebouw in, gebouw uit, foto hier en foto daar,.. nu mag ik alleen die foto’s, die toch al niet heel erg interessant zijn, niet op internet plaatsen, aangezien er regerings- gebouwen tussen zitten met de mooiste namen zoals: het nationale volksgebouw voor vrede en eenheid, het comité van nationale samenwerking der Vereenigde Chinese staten, enz., enz. maar ik ben al blij dat ik eindelijk wat te doen heb, en tijdens de korte pauzes die we hebben ben ik altijd te vinden in de locale Starbucks die altijd een overheerlijke Latte caramel Machiatto produceert.
De dagen die volgen zien er ongeveer allemaal hetzelfde uit, oersaai en grijs net als alle gebouwen van binnen en van buiten, het enige verzetje is in de late avond uren even naar de locale market en lekker afdingen op alle echte Rolexen en D&G broeken of Burberry tassen.
En natuurlijk het eten, “local food” zoals wij het zijn gaan noemen en Stephen is een “local”dus die weet alle restaurantjes en plekjes om heerlijk het echte eten naar binnen te slobberen, en dan bedoel ik dus niet de edele delen van een schaap of de balletjes van een kameel maar gewoon echt Chinees eten. In deze eetgelegenheden doet men niet moeilijk en van HACCP heeft men hier nog nooit gehoord en... het werkt.
Het concept is verrassend simpel doch doeltreffend de eetplekjes zijn meestal ingericht met wat simpele stoelen en tafels al dan niet afgedekt met plastic folie voor de snelle doorloop op de tafel staat alle garnering al klaar en er staat een bakje waar je jouw eetstokjes kunt pakken voor de rest liggen er potloden klaar en lijstjes met Chinese tekens ( raar he , in China) deze tekens blijken gerechten, hetgeen je wilt eten omcirkel je daarna roep je “fujar en uit het niets verschijnt een ober, je levert je briefje in en binnen 10 min staat alles op tafel, ook als je met 7 personen gaat eten en de hele tent zit vol, tijdens het eten leggen ze de rekening op tafel, bestel je extra wordt dat er meteen bijgeschreven, en als je klaar bent wordt er wel verwacht dat je snel weer plaats maakt voor de volgende klant die meestal al staat te wachten. Heb je eenmaal de tafel verlaten komt er een schoonmaak dame die alles wat er op tafel ligt of kruipt of uitgespuugd is, in een grote teil doet een doekje over de tafel haalt en de tafel is binnen 1 minuut weer klaar voor de volgende klant, dus van natafelen is in dit soort gelegenheden geen ruimte maar daar zijn weer andere gelegenheden voor want na het eten gaan we meestal naar het toetjes paradijs een winkel die, de naam zegt het al, alleen maar toetjes op het menu heeft, ijs, vla, vruchten, bavarois, frozen yoghurt, je kunt het zo gek niet verzinnen of het is er. Dus binnen het uur heb je jezelf helemaal volgegeten en de trek komt pas weer de volgende morgen terug.
Nu doe ik hier niet veel, behalve werken, dus er is ook niet zoveel te vertellen... mijn weinige vrije uurtjes besteed ik bij, hoe kan het ook anders, Starbucks heerlijk aan het water met uitzicht op HK island, zoals u kunt zien op de foto :) mmm moet ik echt weer terug naar Nederland?
HK is ook erg westers, voornamelijk omdat het tot 1997 een britse kolonie was en ze hier gewend zijn aan westerlingen, de prijzen in de winkels doen ook heel westers aan eigenlijk kun je zeggen dat HK in het rijtje past van Parijs, Milaan, en meer winkelparadijzen en ook hier is alles weer te krijgen zo liep ik langs een winkel in een of andere “high priced mall” zoals je die heel veel hebt hier dat zijn winkelcentra voor de upper class zeg maar, men verkoopt hier echt alles maar wel tegen een prijs zo zag ik bij de locale juwelier een halsketting in de etalage liggen voor maar € 1.345.987 het is dan ook geen wonder dat in de meeste van dit soort zaken gewapende bewakers staan, sterker nog bij de Gucci kleding winkel mag maar een beperkt aantal klanten naar binnen met het leuke gevolg dat er een wachtrij buiten staat te wachten op de volgende die de winkel verlaat zodat hun naar binnen kunnen.
Maar we dwalen af, wat kun je nog meer krijgen hier..i ehh eens even kijken hier is zowaar een Leonidas, Belgische bonbons schijnt ook hier legendarisch althans afgaand op het vrouwvolk uit mijn gevolg dat al kwijlend en verlangend naar de winkel staat te staren, dus besluit ik een zakje voor de dames aan te schaffen en zowaar ik heb ze het hele uur daarna niet meer gehoord...en die kunnen beppen hoor.
Verder zag ik ineens iets vreemds in een toch duidelijk hele dure winkel met snuisterijen, een hele, hele, hele dure blokker zeg maar, vloeren van marmer, spiegels aan de muur die volgens hun prijskaartje te duur zijn voor mij om ook maar te kunnen betalen met 4 maandsalarissen, en te midden van deze luxe zie ik in de etalage iets bewegen, ik kijk nog eens goed en datgene wat ik dacht dat een hele dure speelgoedhond was blijkt.......te ademen.....hihi grappig in de erg overprijsde etalage ligt in een mandje van zuiver wol met zijde uiteraard een hond te slapen een puppie dat kan je zien want hij is nogal klein en ook het vrouwvolk, en zelfs enkele mannen, brengen een welgemeend “ahh” en “ach” uit en met rasse schreden naderen ze de etalage om zich te vergapen aan een hond en niet eens aan alle dure artikelen die om het dier heen gestald staan.
Maar dan, als ik ook iets dichterbij ga kijken, jonge hondjes zijn altijd leuk, zie ik weer iets raars....ben ik nou de enige die dit ziet??? er zit “iets “ in het oor van het schattige diertje, ik kijk even rond om te zien of iemand anders dit ook heeft opgemerkt maar nee ik schijn de enige te zijn,
door al dit tumult heen blijft de hond gewoon slapen zijn lieve, kleine, wollige buikje gaat in hetzelfde rustige tempo op en neer en hij schijnt niets te merken van alle aandacht die hij genereerd en dat is ook, bij nader inzien, niet zo vreemd, in zijn oor zit namelijk iets genaaid en het is geen oormerk, het is een....PRIJSKAARTJE ???? Meen je dat nou ?? Deze hond is gewoon te koop, veel gekker moet het toch niet worden, en toch zieik het met mijn eigen ogen tussen de kop en schotels, de vazen, de kunstbloemen, de spiegels, de potjes en pannetjes...ligt een hond die te koop is!?!?
en dan wordt alles ineens duidelijk.....de verkoopster die alle aandacht voor haar raam niet is ontgaan komt naar buiten en legt het een en ander uit....het blijkt een speelgoedhond!? Hij is niet echt..nu heb ik toch heel wat nephonden en allerlei andere dieren gezien maar deze slaat werkelijk alles dit beest ADEMT, ik ben toch niet gek of zoals ik iemand heel vaak hoor zeggen: “ik kom toch niet uit een kleurboek”.
Dit beest is werkelijk heel mooi in elkaar gezet en voor de luttele 300,000 yuannetjes (een slordige 30.000 eurries) kan die al voor mij zijn, mmm toen ik een tijdje terug in de Captain’s bar in Shanghai zat te bedenken wat ik ging doen met al dat geld als ik eenmaal rijk was, is dit toch niet bij mij opgekomen.
Zai Jian
Cheng
Nathan Road een straat zo opgepakt uit de musical Miss Saigon en in Kowloon neer gegooid, overal knipperen de neonlichtjes allerlei verleidingen naar je toe ( zie foto’s) het is er altijd druk welk uur van de dag het ook is, als voorbeeld ben ik op een kruising gaan staan met mijn camera en ben 360 graden in de rondte gedraaid (zie video) zodat u kunt zien hoe druk het is....het vreemde hieraan is het tijdstip, deze video is gemaakt om 01:15 AM (s’ochtends dus of voor sommige, midden in de nacht) Hoezo, New York, the city that never sleeps??? Hallo Hongkong!!!
En tussen al dit neongeweld verblijf ik …..in ‘s werelds kleinste “hotel” kamer ooit ,als er nog een laag behang op de muur wordt geplakt, kan ik er niet meer in, als je de deur opendoet kan deze net niet helemaal open en raakt de achterwand, een muis zou in deze kamer claustrofobisch worden, kunt u zich een beetje inleven? En geen idee hoe, maar in deze ruimte zit zelfs nog een keukentje en een badkamer ter grootte van een postzegel en met de hoogte is het ook al geen pretje, alhoewel deze ruim voldoende is voor een gemiddelde chinees, heeft een 2,01 meter lange wereldburger uit Nederland toch enige moeite om hier zelfs maar op zijn knieën te kunnen douchen.
Maar in HK (Hongkong) is ruimte schaars wordt al gauw duidelijk als ik om me heen kijk, het is ook weer een stad van 2 uiterste...heel erg rijk....of......heel erg arm, en aangezien wij op een budget reizen zit het “Sheraton”er helaas voor mij niet in.
En trouwens ik zal er niet veel meer doen dan slapen voor de rest wordt ik hele dagen bezig gehouden...gebouw in, gebouw uit, foto hier en foto daar,.. nu mag ik alleen die foto’s, die toch al niet heel erg interessant zijn, niet op internet plaatsen, aangezien er regerings- gebouwen tussen zitten met de mooiste namen zoals: het nationale volksgebouw voor vrede en eenheid, het comité van nationale samenwerking der Vereenigde Chinese staten, enz., enz. maar ik ben al blij dat ik eindelijk wat te doen heb, en tijdens de korte pauzes die we hebben ben ik altijd te vinden in de locale Starbucks die altijd een overheerlijke Latte caramel Machiatto produceert.
De dagen die volgen zien er ongeveer allemaal hetzelfde uit, oersaai en grijs net als alle gebouwen van binnen en van buiten, het enige verzetje is in de late avond uren even naar de locale market en lekker afdingen op alle echte Rolexen en D&G broeken of Burberry tassen.
En natuurlijk het eten, “local food” zoals wij het zijn gaan noemen en Stephen is een “local”dus die weet alle restaurantjes en plekjes om heerlijk het echte eten naar binnen te slobberen, en dan bedoel ik dus niet de edele delen van een schaap of de balletjes van een kameel maar gewoon echt Chinees eten. In deze eetgelegenheden doet men niet moeilijk en van HACCP heeft men hier nog nooit gehoord en... het werkt.
Het concept is verrassend simpel doch doeltreffend de eetplekjes zijn meestal ingericht met wat simpele stoelen en tafels al dan niet afgedekt met plastic folie voor de snelle doorloop op de tafel staat alle garnering al klaar en er staat een bakje waar je jouw eetstokjes kunt pakken voor de rest liggen er potloden klaar en lijstjes met Chinese tekens ( raar he , in China) deze tekens blijken gerechten, hetgeen je wilt eten omcirkel je daarna roep je “fujar en uit het niets verschijnt een ober, je levert je briefje in en binnen 10 min staat alles op tafel, ook als je met 7 personen gaat eten en de hele tent zit vol, tijdens het eten leggen ze de rekening op tafel, bestel je extra wordt dat er meteen bijgeschreven, en als je klaar bent wordt er wel verwacht dat je snel weer plaats maakt voor de volgende klant die meestal al staat te wachten. Heb je eenmaal de tafel verlaten komt er een schoonmaak dame die alles wat er op tafel ligt of kruipt of uitgespuugd is, in een grote teil doet een doekje over de tafel haalt en de tafel is binnen 1 minuut weer klaar voor de volgende klant, dus van natafelen is in dit soort gelegenheden geen ruimte maar daar zijn weer andere gelegenheden voor want na het eten gaan we meestal naar het toetjes paradijs een winkel die, de naam zegt het al, alleen maar toetjes op het menu heeft, ijs, vla, vruchten, bavarois, frozen yoghurt, je kunt het zo gek niet verzinnen of het is er. Dus binnen het uur heb je jezelf helemaal volgegeten en de trek komt pas weer de volgende morgen terug.
Nu doe ik hier niet veel, behalve werken, dus er is ook niet zoveel te vertellen... mijn weinige vrije uurtjes besteed ik bij, hoe kan het ook anders, Starbucks heerlijk aan het water met uitzicht op HK island, zoals u kunt zien op de foto :) mmm moet ik echt weer terug naar Nederland?
HK is ook erg westers, voornamelijk omdat het tot 1997 een britse kolonie was en ze hier gewend zijn aan westerlingen, de prijzen in de winkels doen ook heel westers aan eigenlijk kun je zeggen dat HK in het rijtje past van Parijs, Milaan, en meer winkelparadijzen en ook hier is alles weer te krijgen zo liep ik langs een winkel in een of andere “high priced mall” zoals je die heel veel hebt hier dat zijn winkelcentra voor de upper class zeg maar, men verkoopt hier echt alles maar wel tegen een prijs zo zag ik bij de locale juwelier een halsketting in de etalage liggen voor maar € 1.345.987 het is dan ook geen wonder dat in de meeste van dit soort zaken gewapende bewakers staan, sterker nog bij de Gucci kleding winkel mag maar een beperkt aantal klanten naar binnen met het leuke gevolg dat er een wachtrij buiten staat te wachten op de volgende die de winkel verlaat zodat hun naar binnen kunnen.
Maar we dwalen af, wat kun je nog meer krijgen hier..i ehh eens even kijken hier is zowaar een Leonidas, Belgische bonbons schijnt ook hier legendarisch althans afgaand op het vrouwvolk uit mijn gevolg dat al kwijlend en verlangend naar de winkel staat te staren, dus besluit ik een zakje voor de dames aan te schaffen en zowaar ik heb ze het hele uur daarna niet meer gehoord...en die kunnen beppen hoor.
Verder zag ik ineens iets vreemds in een toch duidelijk hele dure winkel met snuisterijen, een hele, hele, hele dure blokker zeg maar, vloeren van marmer, spiegels aan de muur die volgens hun prijskaartje te duur zijn voor mij om ook maar te kunnen betalen met 4 maandsalarissen, en te midden van deze luxe zie ik in de etalage iets bewegen, ik kijk nog eens goed en datgene wat ik dacht dat een hele dure speelgoedhond was blijkt.......te ademen.....hihi grappig in de erg overprijsde etalage ligt in een mandje van zuiver wol met zijde uiteraard een hond te slapen een puppie dat kan je zien want hij is nogal klein en ook het vrouwvolk, en zelfs enkele mannen, brengen een welgemeend “ahh” en “ach” uit en met rasse schreden naderen ze de etalage om zich te vergapen aan een hond en niet eens aan alle dure artikelen die om het dier heen gestald staan.
Maar dan, als ik ook iets dichterbij ga kijken, jonge hondjes zijn altijd leuk, zie ik weer iets raars....ben ik nou de enige die dit ziet??? er zit “iets “ in het oor van het schattige diertje, ik kijk even rond om te zien of iemand anders dit ook heeft opgemerkt maar nee ik schijn de enige te zijn,
door al dit tumult heen blijft de hond gewoon slapen zijn lieve, kleine, wollige buikje gaat in hetzelfde rustige tempo op en neer en hij schijnt niets te merken van alle aandacht die hij genereerd en dat is ook, bij nader inzien, niet zo vreemd, in zijn oor zit namelijk iets genaaid en het is geen oormerk, het is een....PRIJSKAARTJE ???? Meen je dat nou ?? Deze hond is gewoon te koop, veel gekker moet het toch niet worden, en toch zieik het met mijn eigen ogen tussen de kop en schotels, de vazen, de kunstbloemen, de spiegels, de potjes en pannetjes...ligt een hond die te koop is!?!?
en dan wordt alles ineens duidelijk.....de verkoopster die alle aandacht voor haar raam niet is ontgaan komt naar buiten en legt het een en ander uit....het blijkt een speelgoedhond!? Hij is niet echt..nu heb ik toch heel wat nephonden en allerlei andere dieren gezien maar deze slaat werkelijk alles dit beest ADEMT, ik ben toch niet gek of zoals ik iemand heel vaak hoor zeggen: “ik kom toch niet uit een kleurboek”.
Dit beest is werkelijk heel mooi in elkaar gezet en voor de luttele 300,000 yuannetjes (een slordige 30.000 eurries) kan die al voor mij zijn, mmm toen ik een tijdje terug in de Captain’s bar in Shanghai zat te bedenken wat ik ging doen met al dat geld als ik eenmaal rijk was, is dit toch niet bij mij opgekomen.
Zai Jian
Cheng
