Pff, wat een reis
Door: Chris
Blijf op de hoogte en volg Cheng
18 Maart 2012 | China, Peking
Het is al weer even geleden maar dat komt door het vele reizen wat ik ondertussen heb gedaan...ik ben aangekomen in Hongkong en dat ging niet zonder slag of stoot, niet dat eze reis niet was gepland, nee, daar lag het niet aan...alles was tot in de puntjes gepland, we zouden de trein nemen want dan konden we onderweg rustig bespreken wat de bedoeling was van deze foto-opdracht en tegelijk lekker bijkomen in onze eigen coupés, in de ochtend lekker ontbijtje en ga zo maar door.
En daar stond ik dan samen met “mijn” team in de rij te wachten tot we het station van Shanghai mochten betreden voor onze grote 18 uur durende reis naar Hongkong, de kaartjes branden in onze zakken, onze bagage bestond, behalve onze kleding en andere kleine benodigdheden, uit voornamelijk eten en drinken want dat was een beetje eentonig op deze lange reizen, meestal krijg je tijdens zo’n treinreis de keuze uit 6 drankjes, en de maaltijden die geserveerd worden zijn allemaal hetzelfde rijst in een bak en in de 2e bak die je kan kopen voor ongeveer 1 euro zit iets van vlees en groenten met een sausje, en de keuze is dan: een grote bak of een kleine.
Voor de rest kon ik me weer verheugen op het nutteloze, maar o zo grappige kaartjes wisselen, waar ik u al eerder over vertelt had en op een heerlijk bedje waar in ik zeker 10 lange uurtjes kon slapen en lekker tot rust kon komen voor ik in Hongkong aan het werk mag.
Maar terwijl ik me dit allemaal bedenk staan wij nog met z’n allen in een lange rij te wachten tot de deuren opengaan die ons toegang verschaffen tot het Hongkong gedeelte van het station, wat s afgesloten van het gewone reis gedeelte want er zijn speciale procedures te volgen voor de gewone Chinees die naar Hongkong wil.... visa’s, paspoorten, speciaal permissie briefje geldig voor 7 dagen daarna moetje terug zijn in China, enz.enz. No worries, wij hadden het allemaal.
Dus na een uurtje gewacht te hebben gingen de deuren open en begon het grote geduw en de voorpieperij die in China heel gewoon is, dus ik deed lekker mee.
Dat resulteerde wel in het feit dat wij met z’n allen als 23e aan de beurt waren, terwijl we buiten nog als 84e stonden :) maar geen Chinees die vreemd opkeek want ze doen het zelf ook dag in en dag uit. En daar gingen we een voor een door de wantrouwende ogen van de douanier die onder zijn uniform duidelijk zijn eigen kleren aanhad, want het was nogal koud in de hal, en nadat 2 van ons “door” waren begonnen de problemen nummer drie had een verkeerd visa !!! ehh geen nood hij kon eventueel later komen en dan konden wij alvast door, maar nummer 4 en 5 hadden hetzelfde (verkeerde) visa dus die mochten ook niet verder, ….nu werd het problematisch.....maarrrr niet voor de Chinese customs want die vertrouwen het ineens niet meer en besluiten dat er niemand van onze groep meer met deze trein naar Hongkong mocht...behalve ik, ik mocht wel door want ik had alle papieren op orde, alleen kon ik daar niets zonder dit team dus....ik besloot ook niet te reizen, en zo snel als we binnen waren stonden we ook weer buiten.
Wat nu ??? nu zijn Chinezen niet voor een gat te vangen en als het niet linksom kan, dan gaat het ….andersom, dus er moest iets worden bedacht waarmee we wel het mooie eiland aan de zuidoost kust van China mochten betreden, en dat bleek uitermate simpel we gingen nu vliegen....?!?! en de treinkaartjes dan? Vroeg ik verwonderlijk...we reizen tenslotte toch met een budget? Geen nood zei de opper-Chinees die kunnen we retourneren...ehh bracht ik verwonderd uit...retourneren??? over 10 minuten vertrekt de trein al...schijnbaar geen probleem in China want na wat heen en weer gescharrel konden we na betaling van 0,60 eurocent??? boete, de kaartjes gewoon retourneren, wat een land!!
maar dan zijn we er nog niet, er moesten nu goedkope vliegtuig-tickets worden geregeld en ook weer niet rechtstreeks naar Hongkong maar naar Zhen-gwen en naburig stadje wat nog net in mainland China ligt en vandaar gingen we proberen de grens over te steken en aangezien ik deze reis al meer illegale dingen ( voor Chinese begrippen) heb gedaan kon dit er ook nog wel bij.
Nu was het regelen van de tickets een avontuur op zich maar ik zal het kort houden, vliegtickets kun je in China bijna overal heel goedkoop regelen, tenminste als je Chinees bent of zoals ik, er met een aantal op stap bent.
In dezelfde straat, sterker nog pal naast de treinticket-office zat een “reisbureau” dit staat tussen haakjes want de meeste “reisbureaus in China zien er hetzelfde uit en das toch iets anders dan bij jullie daar in Nederland, deze travel-agent zat in een hokje van pakweg 10 meter lang en 2 meter breed er staan 2 tafels en wat krukjes je gaat naar binnen, vraagt info over het een of ander, de computers worden aangezet om op te warmen of ze worden aangezwengeld en volgegooid met benzine, zo oud zijn die dingen, terwijl iedereen wacht op de computers besluit de medewerker dat het tijd is voor zijn dinner, dat ie laat brengen door een meneer op een scooter die er nog 123 op zijn brommobiel heeft staan, en als hij dat naar binnen heeft geslurpt ( wat heel beleefd is daar) gaan we met zijn allen eens kijken wat er mogelijk is...en dan bedoel ik niet gewoon voor het bureau maar ook gewoon erachter ernaast. Dit alles blijkt zo vermakelijk schijnbaar voor de niets te doen hebbende verkopers ( want het is gaan regenen ondertussen) die rond deze winkel staan dat die er ook nog eens bij kwamen staan, dus u begrijpt het was een gezellige boel daar.
Na een uurtje of 3 was het dan zover we hadden een vlucht de volgende morgen en dus …...de volgende morgen????? ehh maar nu dan de nacht moest nog beginnen en ik was al uit mijn eigen lekkere fantastische met zwembad en sauna en gym uitgeruste hotel uit gecheckt?? …..en ook dat bleek gelukkig geen probleem, de eigenaar van ons reisbureau kende nog wel iemand die een vriend heeft wiens oom bevriend is met zijn dochter en haar vaders moeder had een hotel in de buurt, kortom ik heb nog een nacht extra mogen doorbrengen in Shanghai.
De volgende dag moesten we al vroeg vliegen (dat was het goedkoopste) dus om 5 uur ging de wekker en zowaar iedereen was op tijd wakker dus snel met de 1e metro op weg naar vliegveld hopende dat ons snode plannetje zou werken.
Eenmaal op het vliegveld stonden wij net als andere Chinezen in de rij de wachten op de dingen die komen gaan en tijdens de meeste korte vluchten gaat dat heel simpel....je gaat naar de incheckbalie, die checken je ticket, je krijgt een boardingpass en je gaat in de rij staan om te wachten op de bus die je naar het vliegtuig brengt dat meestal 2 km verderop staat.
Nu staan wij dus in die bewuste rij wanneer er opeens ergens uit de hal een krakeel losbarst dat ons, of in ieder geval mij, die Chinezen kijken nergens meer van op, deed omkijken. En ik zie een aantal officials naar mij kijken en wijzen en luid, druk praten, nu gebeurt dat dus elke dag en ik nam aan dat het weer eens over mijn lengte ging, wanneer er even later een van deze oosterse guppies naar mij toe komt en in gebrekkig Engels zegt: youverytall, dus ik maak een zoals altijd wanneer iemand dat tegen mij zegt en dat is ongeveer 53 keer per dag, kunt u nagaan hoe mijn rug aanvoelt, een lichte buiging en bedank hem voor het compliment.
Normaal is het, op het gestaar na, dan afgelopen, maar gaar het anders...de volgende official komt mijn richting uit en de volgende scene begint zich af te spelen...official: youverytall, ik weer: buiging, thank you, official: nono, you to tall !! nu sta ik even verbijsterd te klapperen met mijn oren...to tall?? breng ik onbegrijpend uit? TE lang? ik? ik ben te lang?? En ik kijk wanhopig in het rond waar mijn goeie vriend Stephen is die op dit moment even weg is maar normaal mijn steun en toeverlaat met taal problemen. Maar gelukkig zie ik hem in de verte al komen aandraven met een halve rol toiletpapier nog uit zijn broek hangen, hij was even gaan toiletteren, maar staat nu weer paraat..het probleem blijkt als volgt: de bobo’s van dit vliegveld zijn van mening dat ik, ja let op daar komt ie......”te lang ben” voor de bus die ons naar het toestel moet transporteren. Nu maakt mij dat niets en want ik heb dat best wel veel hier, dat ik te lang ben voor dingen maar dit slaat toch alles want buiten staan die bussen die eruit zien als doodgewone RET stads bussen, alleen dan zonder RET erop. En na enig over en weer gepraat is de uitkomst dat ik niet met de bus mee mag...ehh hoe ga ik dan bij het vliegtuig komen vraag ik, terwijl ik het al zover zie komen dat ik alsnog met de trein moet en de rest mag vliegen...maar nee geen nood de heren regelen een busje dat mij en mijn hele crew tot voor het vliegtuig transporteert (zie video) alwaar wij in alle rust kunnen boarden en al heerlijk aan de hong cha zitten (een soort thee) als de rest van het gepeupel komt binnen druppelen, je kunt toch niet anders als van dit land houden !!!
De vlucht verliep verder voorspoedig het enige wat ik u niet wil onthouden is de ochtend gymnastiek die niet alleen wordt beoefend in parken en op pleinen, maar ook in vliegtuigen en......de steward en stewardessen staan het voor te doen....jaja het is echt waar! Ik heb er een video van gemaakt.
Eenmaal aangekomen in Shen Zhen moest er alleen nog even geregeld worden dat men met hun (groeps)visa wel Hongkong in mochten en ook dat bleek ongelofelijk eenvoudig...je ter plekke op het vliegveld een papiertje kopen voor 10 euro en daar stond een telefoon nummer op van een mevr. uit de buurt die belde je even op en zij kwam weer een ander soort papiertje brengen waarop stond dat jij een groep begeleide naar “de andere kant” en voila ineens lukte het wel iedereen mocht door na eerst eindeloos gewacht te moeten hebben op de ongeveer 789 man die voor ons stonden (zie foto) het blijft merkwaardig hoe simpel het soms werkt in China.
En daar lig ik nu in Hongkong in mijn kast wat een kamer moet voorstellen en mijn douche heeft de grootte van een gemiddelde eettafel voor 2 personen en daar zit tegelijk ook het toilet in en een fonteintje maar het is wel in DE straat van Hongkong waar het allemaal gebeurt Nathan Road, dit is het middelpunt van Hongkong waar je ‘s avonds tenminste nog gewapende bewakers voor je deur hebt maar waar je overdag tijdens het “werken” ook nog kan genieten van de plaatselijke Starbucks aan het water ( zie foto) die heb ik er gewoon opgezet om iedereen ff jaloers te maken want het blijkt hier ineens met 29 graden en vol zon maar liefst 23 graden warmer dan in Shanghai en in die 2 uurtjes dat we erover hebben gedaan om hier te komen is dat toch wel een hele verandering.
Morgen meer Zai Jian
Cheng
En daar stond ik dan samen met “mijn” team in de rij te wachten tot we het station van Shanghai mochten betreden voor onze grote 18 uur durende reis naar Hongkong, de kaartjes branden in onze zakken, onze bagage bestond, behalve onze kleding en andere kleine benodigdheden, uit voornamelijk eten en drinken want dat was een beetje eentonig op deze lange reizen, meestal krijg je tijdens zo’n treinreis de keuze uit 6 drankjes, en de maaltijden die geserveerd worden zijn allemaal hetzelfde rijst in een bak en in de 2e bak die je kan kopen voor ongeveer 1 euro zit iets van vlees en groenten met een sausje, en de keuze is dan: een grote bak of een kleine.
Voor de rest kon ik me weer verheugen op het nutteloze, maar o zo grappige kaartjes wisselen, waar ik u al eerder over vertelt had en op een heerlijk bedje waar in ik zeker 10 lange uurtjes kon slapen en lekker tot rust kon komen voor ik in Hongkong aan het werk mag.
Maar terwijl ik me dit allemaal bedenk staan wij nog met z’n allen in een lange rij te wachten tot de deuren opengaan die ons toegang verschaffen tot het Hongkong gedeelte van het station, wat s afgesloten van het gewone reis gedeelte want er zijn speciale procedures te volgen voor de gewone Chinees die naar Hongkong wil.... visa’s, paspoorten, speciaal permissie briefje geldig voor 7 dagen daarna moetje terug zijn in China, enz.enz. No worries, wij hadden het allemaal.
Dus na een uurtje gewacht te hebben gingen de deuren open en begon het grote geduw en de voorpieperij die in China heel gewoon is, dus ik deed lekker mee.
Dat resulteerde wel in het feit dat wij met z’n allen als 23e aan de beurt waren, terwijl we buiten nog als 84e stonden :) maar geen Chinees die vreemd opkeek want ze doen het zelf ook dag in en dag uit. En daar gingen we een voor een door de wantrouwende ogen van de douanier die onder zijn uniform duidelijk zijn eigen kleren aanhad, want het was nogal koud in de hal, en nadat 2 van ons “door” waren begonnen de problemen nummer drie had een verkeerd visa !!! ehh geen nood hij kon eventueel later komen en dan konden wij alvast door, maar nummer 4 en 5 hadden hetzelfde (verkeerde) visa dus die mochten ook niet verder, ….nu werd het problematisch.....maarrrr niet voor de Chinese customs want die vertrouwen het ineens niet meer en besluiten dat er niemand van onze groep meer met deze trein naar Hongkong mocht...behalve ik, ik mocht wel door want ik had alle papieren op orde, alleen kon ik daar niets zonder dit team dus....ik besloot ook niet te reizen, en zo snel als we binnen waren stonden we ook weer buiten.
Wat nu ??? nu zijn Chinezen niet voor een gat te vangen en als het niet linksom kan, dan gaat het ….andersom, dus er moest iets worden bedacht waarmee we wel het mooie eiland aan de zuidoost kust van China mochten betreden, en dat bleek uitermate simpel we gingen nu vliegen....?!?! en de treinkaartjes dan? Vroeg ik verwonderlijk...we reizen tenslotte toch met een budget? Geen nood zei de opper-Chinees die kunnen we retourneren...ehh bracht ik verwonderd uit...retourneren??? over 10 minuten vertrekt de trein al...schijnbaar geen probleem in China want na wat heen en weer gescharrel konden we na betaling van 0,60 eurocent??? boete, de kaartjes gewoon retourneren, wat een land!!
maar dan zijn we er nog niet, er moesten nu goedkope vliegtuig-tickets worden geregeld en ook weer niet rechtstreeks naar Hongkong maar naar Zhen-gwen en naburig stadje wat nog net in mainland China ligt en vandaar gingen we proberen de grens over te steken en aangezien ik deze reis al meer illegale dingen ( voor Chinese begrippen) heb gedaan kon dit er ook nog wel bij.
Nu was het regelen van de tickets een avontuur op zich maar ik zal het kort houden, vliegtickets kun je in China bijna overal heel goedkoop regelen, tenminste als je Chinees bent of zoals ik, er met een aantal op stap bent.
In dezelfde straat, sterker nog pal naast de treinticket-office zat een “reisbureau” dit staat tussen haakjes want de meeste “reisbureaus in China zien er hetzelfde uit en das toch iets anders dan bij jullie daar in Nederland, deze travel-agent zat in een hokje van pakweg 10 meter lang en 2 meter breed er staan 2 tafels en wat krukjes je gaat naar binnen, vraagt info over het een of ander, de computers worden aangezet om op te warmen of ze worden aangezwengeld en volgegooid met benzine, zo oud zijn die dingen, terwijl iedereen wacht op de computers besluit de medewerker dat het tijd is voor zijn dinner, dat ie laat brengen door een meneer op een scooter die er nog 123 op zijn brommobiel heeft staan, en als hij dat naar binnen heeft geslurpt ( wat heel beleefd is daar) gaan we met zijn allen eens kijken wat er mogelijk is...en dan bedoel ik niet gewoon voor het bureau maar ook gewoon erachter ernaast. Dit alles blijkt zo vermakelijk schijnbaar voor de niets te doen hebbende verkopers ( want het is gaan regenen ondertussen) die rond deze winkel staan dat die er ook nog eens bij kwamen staan, dus u begrijpt het was een gezellige boel daar.
Na een uurtje of 3 was het dan zover we hadden een vlucht de volgende morgen en dus …...de volgende morgen????? ehh maar nu dan de nacht moest nog beginnen en ik was al uit mijn eigen lekkere fantastische met zwembad en sauna en gym uitgeruste hotel uit gecheckt?? …..en ook dat bleek gelukkig geen probleem, de eigenaar van ons reisbureau kende nog wel iemand die een vriend heeft wiens oom bevriend is met zijn dochter en haar vaders moeder had een hotel in de buurt, kortom ik heb nog een nacht extra mogen doorbrengen in Shanghai.
De volgende dag moesten we al vroeg vliegen (dat was het goedkoopste) dus om 5 uur ging de wekker en zowaar iedereen was op tijd wakker dus snel met de 1e metro op weg naar vliegveld hopende dat ons snode plannetje zou werken.
Eenmaal op het vliegveld stonden wij net als andere Chinezen in de rij de wachten op de dingen die komen gaan en tijdens de meeste korte vluchten gaat dat heel simpel....je gaat naar de incheckbalie, die checken je ticket, je krijgt een boardingpass en je gaat in de rij staan om te wachten op de bus die je naar het vliegtuig brengt dat meestal 2 km verderop staat.
Nu staan wij dus in die bewuste rij wanneer er opeens ergens uit de hal een krakeel losbarst dat ons, of in ieder geval mij, die Chinezen kijken nergens meer van op, deed omkijken. En ik zie een aantal officials naar mij kijken en wijzen en luid, druk praten, nu gebeurt dat dus elke dag en ik nam aan dat het weer eens over mijn lengte ging, wanneer er even later een van deze oosterse guppies naar mij toe komt en in gebrekkig Engels zegt: youverytall, dus ik maak een zoals altijd wanneer iemand dat tegen mij zegt en dat is ongeveer 53 keer per dag, kunt u nagaan hoe mijn rug aanvoelt, een lichte buiging en bedank hem voor het compliment.
Normaal is het, op het gestaar na, dan afgelopen, maar gaar het anders...de volgende official komt mijn richting uit en de volgende scene begint zich af te spelen...official: youverytall, ik weer: buiging, thank you, official: nono, you to tall !! nu sta ik even verbijsterd te klapperen met mijn oren...to tall?? breng ik onbegrijpend uit? TE lang? ik? ik ben te lang?? En ik kijk wanhopig in het rond waar mijn goeie vriend Stephen is die op dit moment even weg is maar normaal mijn steun en toeverlaat met taal problemen. Maar gelukkig zie ik hem in de verte al komen aandraven met een halve rol toiletpapier nog uit zijn broek hangen, hij was even gaan toiletteren, maar staat nu weer paraat..het probleem blijkt als volgt: de bobo’s van dit vliegveld zijn van mening dat ik, ja let op daar komt ie......”te lang ben” voor de bus die ons naar het toestel moet transporteren. Nu maakt mij dat niets en want ik heb dat best wel veel hier, dat ik te lang ben voor dingen maar dit slaat toch alles want buiten staan die bussen die eruit zien als doodgewone RET stads bussen, alleen dan zonder RET erop. En na enig over en weer gepraat is de uitkomst dat ik niet met de bus mee mag...ehh hoe ga ik dan bij het vliegtuig komen vraag ik, terwijl ik het al zover zie komen dat ik alsnog met de trein moet en de rest mag vliegen...maar nee geen nood de heren regelen een busje dat mij en mijn hele crew tot voor het vliegtuig transporteert (zie video) alwaar wij in alle rust kunnen boarden en al heerlijk aan de hong cha zitten (een soort thee) als de rest van het gepeupel komt binnen druppelen, je kunt toch niet anders als van dit land houden !!!
De vlucht verliep verder voorspoedig het enige wat ik u niet wil onthouden is de ochtend gymnastiek die niet alleen wordt beoefend in parken en op pleinen, maar ook in vliegtuigen en......de steward en stewardessen staan het voor te doen....jaja het is echt waar! Ik heb er een video van gemaakt.
Eenmaal aangekomen in Shen Zhen moest er alleen nog even geregeld worden dat men met hun (groeps)visa wel Hongkong in mochten en ook dat bleek ongelofelijk eenvoudig...je ter plekke op het vliegveld een papiertje kopen voor 10 euro en daar stond een telefoon nummer op van een mevr. uit de buurt die belde je even op en zij kwam weer een ander soort papiertje brengen waarop stond dat jij een groep begeleide naar “de andere kant” en voila ineens lukte het wel iedereen mocht door na eerst eindeloos gewacht te moeten hebben op de ongeveer 789 man die voor ons stonden (zie foto) het blijft merkwaardig hoe simpel het soms werkt in China.
En daar lig ik nu in Hongkong in mijn kast wat een kamer moet voorstellen en mijn douche heeft de grootte van een gemiddelde eettafel voor 2 personen en daar zit tegelijk ook het toilet in en een fonteintje maar het is wel in DE straat van Hongkong waar het allemaal gebeurt Nathan Road, dit is het middelpunt van Hongkong waar je ‘s avonds tenminste nog gewapende bewakers voor je deur hebt maar waar je overdag tijdens het “werken” ook nog kan genieten van de plaatselijke Starbucks aan het water ( zie foto) die heb ik er gewoon opgezet om iedereen ff jaloers te maken want het blijkt hier ineens met 29 graden en vol zon maar liefst 23 graden warmer dan in Shanghai en in die 2 uurtjes dat we erover hebben gedaan om hier te komen is dat toch wel een hele verandering.
Morgen meer Zai Jian
Cheng
