Shanghai !!
Door: Chris
Blijf op de hoogte en volg Cheng
09 Maart 2012 | China, Shanghai
Welkom in Sodom en Gomorra van China, u weet wel die steden uit de Hebreeuwse bijbel in het boek Genesis die, samen met nog drie andere steden, Adama, Zeboim en Bela deel uitmaakte van een pentapolis (grieks voor 5 steden). Maar dit terzijde. Sodom en Gomorra lagen in Kanaan en waren volgens de Bijbel en overigens ook volgens de Koran, berucht vanwege de "verdorvenheid" van de inwoners.
In het boek Genesis wordt beschreven hoe beide steden door God werden verwoest in een regen van zwavel en vuur vanwege de morele verdorvenheid van de inwoners....welnu, welkom in Shanghai....ik ben nog geen 10 minuten op het station of er worden mij al allerlei dingen aangeboden die Xaviera Hollander met de oortjes zou doen klapperen.
Werkelijk alles is hier te krijgen of te doen in alle maten, vormen en op elke locatie die je maar kunt wensen en dat alles zonder moeite want ik ben hier nu 2 dagen en zodra ik naar buiten stap herhaalt zich alles waar het mee begonnen is op het station....en dan bedoel ik dus... elke 30 seconde...
...Hello Sir were you from?, you wanna buy watch? Real Rolex, yes? For you only 70RMB (7 Euro) Antwoord: Bu you xiexie (Nee, dank u) Aaaah you wanna buy jeans, Yes? Real D&G, NO? You wanna buy shoes?,Nike?, You look in my shop, yes, lookie, lookie? antwoord nog steeds: Nee dank u!! Aah you wanna buy Girl? Yes?, you want massage? En als er ergens iets is waar ik een bloedhekel aan heb dan is het wel dat nutteloze gefriemel aan je lichaam wat naderhand leidt tot 2 dagen spierklachten... No i do not want a massage!!! yes, you want girl for sex? Yes? En wederom vriendelijk als altijd vertel ik de man dat hij zijn tijd staat te verspillen en dat ie beter iemand anders lastig kan gaan vallen....niet dat hij luistert...neeeeee hij gaat stug door....whatyouwant?? whatyouwant?? ihaveforyou !tellme, tellme?? Niet alleen praat de man zo snel dat alle zinnen aan elkaar vast lijken te zitten hij weet ook van geen ophouden dus besluit ik “zijn” tijd te gaan verspillen dus ik vraag of hij misschien ook een rood-blauw gestreepte papegaai heeft die afghaans praat?
En daar heb ik de man tuk!! Hij heeft werkelijk geen idee waar ik het over heb....hij loopt nog steeds beteuterd achter mij aan te rennen want zijn kleine beentje kunnen mij maar net bijhouden dat doet ie trouwens al vanaf het begin van deze conversatie want als je gaat stil staan komen er meer verkopers om je heen staan en kan je steeds moeilijker wegkomen, maar goed de man dribbeld nog steeds achter mij aan en vraagt hijgend...What?? dus ik herhaal vriendelijk in het engels dat ik graag een rood-blauw gestreepte papegaai wil hebben die afghaans praat? Ehh...stamelt de man: no have, no have, but i have rolex for you?!?! en eindelijk na een minuut of 10 geeft de man het op en druipt af terug naar het startpunt om de volgende argeloze toerist op te lichten, nu zou je denken: ahh eindelijk rust?? Helaas deze man druipt af, de volgende dient zich weer aan. Dag in, Dag uit!!!Elke stap die je doet waar je ook bent in de stad krijg je deze zelfde scene, je zou er moe van kunnen worden als het niet zo grappig was...en wat is grappig als je bedenkt wat de motivatie is die hier achter zit....kijk China heeft totaal geen sociaal vangnet voor deze mensen, ze hebben geen cent te makken als voorbeeld sommige verdienen net 1,10 per dag en daar moeten ze ook nog een gezin van te eten geven dus is het logisch dat ze zo blijven hameren buy,buy,buy. Want dit is het...meer verdienen ze niet. Vandaar dat ik ook altijd, vriendelijk, blijf weigeren. Maar het is toch een groter probleem dan je zo op eerste oog kunt zien.
Maar ik laat de grote winkelstraten achter mij en ga op zoek naar het Sheraton hotel waar Bart werkt een ex collega van mij uit het hotelwezen in Oostvoorne die nu stage loopt in Shanghai ik heb hem gebeld (met heel veel dank aan Daan,die voor het telefoonnummer heeft gezorgd aangezien Facebook en zo nog steeds niet werkt hier.) hij verwacht mij en ik krijg een rondleiding door het hotel, nou ja hotel?? Meer een wereld op zich, het is een van de mooiste en duurste hotels in Shanghai en het werk wat er wordt verricht achter de schermen is enorm, zo groot zelfs dat na een rondleiding van 3 uur ik nog steeds niet alles heb gezien.
Bart zelf mag hier 5 maanden verblijven natuurlijk op hotelgrounds...dat wil zeggen naast het Sheraton hotel staat het “Four Seasons” en daar mogen de hogere kaderleden en stagiairs verblijven in een kamer die groter is dan de gemiddelde huiskamer uiteraard met ensuite, en met prachtig uitzicht over de stad, elke dag housekeeping dus, iemand die je kamer schoonhoudt voor jou, je was wordt gedaan en netjes in je kast terug gelegd, je kunt eten wat de gasten eten, en alles wat je daarvoor hoeft te doen is praten met de meestal westerse gasten en ze een beetje tevreden houden en dan krijg je ook nog eens betaald!!? wow, daar zou ik ook wel aan kunnen wennen :).
En als ik ‘s avonds mijn eigen hotel weer opzoek aan de rand van de “slumps”( de armenwijk van Shanghai) denk ik nog even terug aan dat hotel en hoewel ik niet kan ontkennen dat ik daar graag zou willen wonen ben ik toch ook graag in de buurt van de gewone mens, die, zoals de man waar ik elke ochtend mijn ontbijt haal, allemaal ontzettend vriendelijk zijn en je zelfs hun laatste eten voorzetten als dank dat je bij hun op bezoek wilde komen.
En dat is is toch eigenlijk waar het allemaal om draait in de wereld, dat je het een beetje leefbaar maakt met elkaar want meer ruimte is er niet op deze planeet en dat weten die Chinezen maar al te goed.
Zai Jian
Cheng
In het boek Genesis wordt beschreven hoe beide steden door God werden verwoest in een regen van zwavel en vuur vanwege de morele verdorvenheid van de inwoners....welnu, welkom in Shanghai....ik ben nog geen 10 minuten op het station of er worden mij al allerlei dingen aangeboden die Xaviera Hollander met de oortjes zou doen klapperen.
Werkelijk alles is hier te krijgen of te doen in alle maten, vormen en op elke locatie die je maar kunt wensen en dat alles zonder moeite want ik ben hier nu 2 dagen en zodra ik naar buiten stap herhaalt zich alles waar het mee begonnen is op het station....en dan bedoel ik dus... elke 30 seconde...
...Hello Sir were you from?, you wanna buy watch? Real Rolex, yes? For you only 70RMB (7 Euro) Antwoord: Bu you xiexie (Nee, dank u) Aaaah you wanna buy jeans, Yes? Real D&G, NO? You wanna buy shoes?,Nike?, You look in my shop, yes, lookie, lookie? antwoord nog steeds: Nee dank u!! Aah you wanna buy Girl? Yes?, you want massage? En als er ergens iets is waar ik een bloedhekel aan heb dan is het wel dat nutteloze gefriemel aan je lichaam wat naderhand leidt tot 2 dagen spierklachten... No i do not want a massage!!! yes, you want girl for sex? Yes? En wederom vriendelijk als altijd vertel ik de man dat hij zijn tijd staat te verspillen en dat ie beter iemand anders lastig kan gaan vallen....niet dat hij luistert...neeeeee hij gaat stug door....whatyouwant?? whatyouwant?? ihaveforyou !tellme, tellme?? Niet alleen praat de man zo snel dat alle zinnen aan elkaar vast lijken te zitten hij weet ook van geen ophouden dus besluit ik “zijn” tijd te gaan verspillen dus ik vraag of hij misschien ook een rood-blauw gestreepte papegaai heeft die afghaans praat?
En daar heb ik de man tuk!! Hij heeft werkelijk geen idee waar ik het over heb....hij loopt nog steeds beteuterd achter mij aan te rennen want zijn kleine beentje kunnen mij maar net bijhouden dat doet ie trouwens al vanaf het begin van deze conversatie want als je gaat stil staan komen er meer verkopers om je heen staan en kan je steeds moeilijker wegkomen, maar goed de man dribbeld nog steeds achter mij aan en vraagt hijgend...What?? dus ik herhaal vriendelijk in het engels dat ik graag een rood-blauw gestreepte papegaai wil hebben die afghaans praat? Ehh...stamelt de man: no have, no have, but i have rolex for you?!?! en eindelijk na een minuut of 10 geeft de man het op en druipt af terug naar het startpunt om de volgende argeloze toerist op te lichten, nu zou je denken: ahh eindelijk rust?? Helaas deze man druipt af, de volgende dient zich weer aan. Dag in, Dag uit!!!Elke stap die je doet waar je ook bent in de stad krijg je deze zelfde scene, je zou er moe van kunnen worden als het niet zo grappig was...en wat is grappig als je bedenkt wat de motivatie is die hier achter zit....kijk China heeft totaal geen sociaal vangnet voor deze mensen, ze hebben geen cent te makken als voorbeeld sommige verdienen net 1,10 per dag en daar moeten ze ook nog een gezin van te eten geven dus is het logisch dat ze zo blijven hameren buy,buy,buy. Want dit is het...meer verdienen ze niet. Vandaar dat ik ook altijd, vriendelijk, blijf weigeren. Maar het is toch een groter probleem dan je zo op eerste oog kunt zien.
Maar ik laat de grote winkelstraten achter mij en ga op zoek naar het Sheraton hotel waar Bart werkt een ex collega van mij uit het hotelwezen in Oostvoorne die nu stage loopt in Shanghai ik heb hem gebeld (met heel veel dank aan Daan,die voor het telefoonnummer heeft gezorgd aangezien Facebook en zo nog steeds niet werkt hier.) hij verwacht mij en ik krijg een rondleiding door het hotel, nou ja hotel?? Meer een wereld op zich, het is een van de mooiste en duurste hotels in Shanghai en het werk wat er wordt verricht achter de schermen is enorm, zo groot zelfs dat na een rondleiding van 3 uur ik nog steeds niet alles heb gezien.
Bart zelf mag hier 5 maanden verblijven natuurlijk op hotelgrounds...dat wil zeggen naast het Sheraton hotel staat het “Four Seasons” en daar mogen de hogere kaderleden en stagiairs verblijven in een kamer die groter is dan de gemiddelde huiskamer uiteraard met ensuite, en met prachtig uitzicht over de stad, elke dag housekeeping dus, iemand die je kamer schoonhoudt voor jou, je was wordt gedaan en netjes in je kast terug gelegd, je kunt eten wat de gasten eten, en alles wat je daarvoor hoeft te doen is praten met de meestal westerse gasten en ze een beetje tevreden houden en dan krijg je ook nog eens betaald!!? wow, daar zou ik ook wel aan kunnen wennen :).
En als ik ‘s avonds mijn eigen hotel weer opzoek aan de rand van de “slumps”( de armenwijk van Shanghai) denk ik nog even terug aan dat hotel en hoewel ik niet kan ontkennen dat ik daar graag zou willen wonen ben ik toch ook graag in de buurt van de gewone mens, die, zoals de man waar ik elke ochtend mijn ontbijt haal, allemaal ontzettend vriendelijk zijn en je zelfs hun laatste eten voorzetten als dank dat je bij hun op bezoek wilde komen.
En dat is is toch eigenlijk waar het allemaal om draait in de wereld, dat je het een beetje leefbaar maakt met elkaar want meer ruimte is er niet op deze planeet en dat weten die Chinezen maar al te goed.
Zai Jian
Cheng
