Laatste etappe
Blijf op de hoogte en volg Cheng
12 December 2013 | China, Peking
In de hotels waar ik verblijf hebben ze ontbijt, alleen maak ik er nooit gebruik van, ten eerste is het altijd veeel te vroeg voor mij en ten tweede als ik net wakker wordt heb ik nog helemaal geen trek in voedsel. Maar menig Chinees persoon verzekert mij, en dat gedurende de hele reis, dat het ontbijt het belangrijkste maal is van de hele dag. En aangezien ik hier in Beijing elke dag vroeg naar bed ga, heb ik besloten om zolang als ikin dit hotel verblijf elke ochtend trouw rond 08:00 beneden te staan om de eerste stukjes voedsel tussen mijn kiezen te duwen.
En nu weet ik gelijk ook weer waarom ik NOOIT ontbijt in Chinese hotels.......nog voor ik de ontbijtzaal betreedt wordt ik welkom geheten door maar liefst 9 Chinese lilliputters ( voor mij dan, ze zijn normale grootte, maar als ik langskom moeten ze hun kleine nekjes wel erg ver strekken.) ik geef een van de 9 dwergen een tegoedbon, die je krijgt als je incheckt in het hotel, en terwijl ik de bon afgeef zie ik 9 hoofdjes en lichamen tegelijkertijd naar de grond gaan?.....ze buigen!! Altijd leuk om zo verwelkomd te worden, ik waan mij de koning te rijk en schrijdt verder, er ontvouwd zich een enorm buffet voor mij uit, lengte, ik schat, zo’n 23 meter, met de meest uiteenlopende zaken, nu zijn wij in Europa gewend aan een eitje, stukje tomaat, wat worst, kaas, glaasje melk en zo meer, en zo meer. Maar hier gaat het net even anders, ik begin vooraan waar ik kan kiezen uit 9 verschillende soorten noodles, allemaal warm uiteraard, daarna hebben we 7 soorten groenten, dumplings, kip, varkensoren, en om alles weg te spoelen mag ik om 08:00 uur in de ochtend ook nog kiezen uit 4 verschillende soorten rode wijn en 4 witte!!! Ik kijk nerveus op mijn mobiel om de tijd te checken want volgens mij ben ik bij het diner aangeland!!
Maar nee, mijn persoonlijke hotelschaduw staat zoals gewoonlijk vlak achter mij en vraagt me in heel bijzonder gebrekkig Engels: whaot you lookie for?....ze wil weten wat ik zoek, nou meid wat dacht je van een jus d’orange, een normaal eitje, een dan bedoel ik dus geen eitje dat 27 minuten is gekookt in thee?! Wat spek, wat roerei, kortom normaal voedsel?? Ze kijkt me een beetje verdwaast aan en denkt waarschijnlijk, o jee, een gek, ze hebben een gek het hotel binnen gelaten....wat nu? Maar ze hersteld zich bijna onzichtbaar en wijst mij op een klein tafeltje ergens in een hoek aan de andere kant van de zaal, aaahhh, de toeristen tafel, en ja hoor, daar vind ik bijna alles wat ik zoek: een lekker gekookt eitje, dat, zodra je het pelt direct ziet dat het eiwit niet wit maar donkergeel is en het eigeel niet geel is maar donkerblauw, hmm ik kan niet wachten om te zien wat ze nog meer in petto hebben.
Ik open de volgende “hotpot” en zie wat verschrompelde stukjes leer liggen, oh nee, dat is de spek, met daarnaast iets dat ik herken als brood. Aaah, eindelijk iets herkenbaars, ik beluit tot een boterham met enorme harde boter en wat suiker, lekker en vertrouwd, nou ken ik het hotel leven een beetje en ik ben een beetje een ontbijtexpert maar ik denk toch wel zeker te weten da wat ik nu aan brood in mijn giechel douw niet zo hoort te smaken als ik nu proef??? Ik zit een uur te kauwen op een of andere kleffe meelkloot die een beetje aan gort is want de boter is zo hard dat deze helemaal niet smeerbaar is dus snijdt ik kleine stukjes boter af en leg die strategisch op, wat men hier noemt een boterham. Ik merk dat er bijzonder op mij gelet wordt door het aanwezige personeel, ik weet ook niet waarom waarschijnlijk heeft het te maken met mijn lengte alhoewel je zou zeggen dat in een hotel toch wel iets gewend zijn!
En daar is mijn schaduw weer......(een soort persoonlijke slaaf wiens leen er alleen op gericht is om mij te achtervolgen en zodra er iets op of leeg is staat ze achter je om het bij te vullen....Bijzonder irritant!!) maar goed het is niet anders, en ook nu weer duikt ze op uit mijn ooghoeken met...koffie, ahh eindelijk iets normaals, ze schenkt in en gaat op ongeveer 2 meter afstand naar me zitten kijken hoe ik eet en of ze nog iets voor mij kan doen? Nou ik weet wel iets wat ze zou kunnen doen, maar dat zal ik maar niet hardop zeggen.
Ik neem een slokje van mijn koffie en direct zakken mijn hersens naar waar ongeveer mijn geslachtdelen ooit zaten, ik krijg zware kokhals neigingen en alles wordt een beetje paars voor mijn ogen!!! Wat een ongelofelijk smerig bocht is dit?? Dit is geenkoffie!! Dit is een kruising tussen geitenogen gekookt in zeewater vermengt met gemalen muizenkeutels en whisky!! Dit is absoluut en zonder twijfel de meest smerige koffie die ik ooit ergens ter wereld maar heb geproefd!!! Ik kijk in het rond , en dat had ik beter niet kunnen doen, want nu denkt mijn schaduw dat ik weer iets nodig heb en aangezien ik net met een kopje “koffie” in mijn handen zat neemt ze aan dat ik een refill wil, dus komt ze nu aangehobbeld met de kan gekookt vergif.....ik maak kort en bondig duidelijk dat ik niets meer hoef. Aangezien ik waarschijnlijk zo meteen direct door kan naar de intensive care!!
Ik besluit tot het verder eten van mijn meelplakkaat ook wel brood genoemd, en daarna besluit ik te eindigen met de veiligste optie hier vruchtenyoghurt uit een afgesloten verpakking, dit blijkt een goede keus.
Pas later in de week snap ik eindelijk waarom iedereen zo vreemd stond te kijken toen ik dat “brood“ zat te eten?!.....ik kom er nu achter dat het brood zo klef en rauw smaakte omdat het....dat ook was!!!naast het brood staat een apparaat dat ik later kon identificeren als een soort oven, aaahg, waar je het brood in moet doen af het vervolgens af te bakken, tot zover mijn ontbijt expertise! Ik geef het en ga naar mijn kamer waar ik nog een zakje chips heb verborgen mmm lekker chips met komkommersmaak.
Zai jian, eet smakelijk
Cheng