Pak Kret
Door: Cheng
Blijf op de hoogte en volg Cheng
12 April 2017 | Thailand, Bangkok
Welcome to Pak Kret, het bord wat boven mijn hoofd prijkt op dit nogal verlaten aandoend stations perron is duidelijk, wat ook duidelijk is, is de vriendelijke jongedame die even verderop te wachten staat met een bordje in haar handen met mijn naam, althans mijn Chinese naam: Mr. Cheng ik moest gelijk denken aan een paar dagen geleden toen ik nog in China was………
Bij aankomst op Xiamen airport aan de kust in de buurt van Taiwan werd ik ook opgewacht door een jongedame die in de hal klaarstond met een zelfgeschreven bordje waarop mijn naam prijkte, ik liep naar haar toe en wees met een vriendelijk handgebaar op haar bord en daarna op mijn borst, ze begreep het. Ik moest haar volgen en binnen 10 minuten zaten we in een auto richting het ‘bruisende’ centrum van Xiamen, ik zeg bruisend maar het leek op een gemiddelde zondag in een klooster ergens middenin de Sahara. Warm en stil!!
Het hotel was ronduit goed temeer omdat ik de enige westerling was die er logeerde, wat zeg ik…..ik was de enige gast, punt haha nee druk was het niet dus werd ik naar mijn kamer begeleid door maar liefst 3 bellboys die niets te doen hadden gehad de afgelopen 7 weken en nu blij waren dat ze iets konden doen, zo blij zelfs dat de tip die ik eenieder wilde geven met een ruim armgebaar werd afgedaan?? Ok, die is ook nieuw voor mij.
Nadat ik op orde was, ging mijn normale procedure in werking, deze procedure is heel eenvoudig bij aankomst eerst en gelijk acclimatiseren aan het land waar je bent dus….. op naar Starbucks !! deze fantastische keten zit werkelijk in alle uithoeken van deze globe, en bij binnenkomst zitten er zowaar enkele westerlingen, logisch eigenlijk, je kunt westerlingen overal ter vinden bezoek gewoon een Starbucks, McDonalds, of meer van dit soort zaken.
Ik sluit netjes aan in het kleine rijtje dat er staat en omdat er wel 12 medewerkers staan op welgeteld 7 klanten is het toch wel een topdag hier hoor. 1 medewerker staat achter de kassa, er staat een ander naast die de bestelling opneemt terwijl medewerker 1 het intikt medewerker 3,4 en 5 staan daar weer achter aandachtig mee te luisteren naar de bestelling om die dan in razend tempo klaar te gaan staan maken geholpen door medewerker 6,7, en 8 medewerker 9 ruimt na gebruik alles op en geeft het aan medewerker 10 die het in de afwas zet en medewerker 11 ruimt alles op onder het toeziend oog van medewerker 12, over effectiviteit gesproken!!
En net voordat ik aan buurt ben komt er een klein jongen aangelopen, ik denk een jaar of 6, loopt iedereen voorbij klopt mijn zijn kleine knuistjes op de balie, waar hij net bovenuit komt en roept hard naar de medewerker: excuse me!!...HELLO, i want drink!......??? ok haha schijnbaar vindt het personeel dit heel normaal (of het interesseert ze totaal niet) maar het kleine menneke wordt gewoon geholpen voor iedereen die nog in de rij stond….ja, deze jongeman wordt later iets heel belangrijks…president of zo.
Zo, de koffie is op, heel even gechilled, en gaan……de auto staat klaar op naar locatie voor een voorbeschouwing waar ik de foto’s mag maken, het is een aardig groot huis, 7 kamers, 4 badkamers, officeruimte, mediaruimte, en een soort mancave, wel een beetje leeg maar het is dan ook al 2 jaar onbewoond maar het wordt nog wel bijgehouden, dus na een snelle doorloop begrijpt iedereen wat ik wil, klaar op naar het hotel en slapen….zzzzzzzz.
De volgende dag verloopt net zo snel, de foto’s worden gemaakt elke kamer vanuit 3 of 4 hoeken, bij het zwembad moet even worden gewacht tot de zon verschijnt, wat ook gebeurt na een kwartiertje, al met al binnen 3 uur is alles klaar en naar tevredenheid van de klant, eten, chillen, slapen en op naar het vliegveld voor het volgende land: Thailand.
Waar ik dit alles in de afgelopen 3 minuten heb staan overdenken maar geen tijd voor getreuzel de Thaise jongedame staat geduldig te wachten tot grote witte man klaar is om in de auto te stappen naar locatie.
Dit blijkt een vrij nieuw en afgelegen hotel te zijn in een verlaten deel van Bangkok, maar wel, zoals dat heet: upcoming. Want het ligt dicht bij een paar vliegvelden die handig gebruikt worden door Chinezen, die ook het merendeel vormen van de clientèle. Ik krijg de presidentiele suite op de bovenste verdieping en bij binnenkomst voel ik de verse verf, het net gestorte beton en de behanglijm door mijn neus censoren glijden. De kamer ziet eruit als een gewone standaard kamer die je in elk westers hotel kunt vinden maar plak er een bordje op en het wordt de Presidentiele suite, hihi.
Pfff, voor even een powernapje zou fijn zijn want die ouwe lijf is niet meer wat het was.
Iedereen fijne dag
Cheng
Bij aankomst op Xiamen airport aan de kust in de buurt van Taiwan werd ik ook opgewacht door een jongedame die in de hal klaarstond met een zelfgeschreven bordje waarop mijn naam prijkte, ik liep naar haar toe en wees met een vriendelijk handgebaar op haar bord en daarna op mijn borst, ze begreep het. Ik moest haar volgen en binnen 10 minuten zaten we in een auto richting het ‘bruisende’ centrum van Xiamen, ik zeg bruisend maar het leek op een gemiddelde zondag in een klooster ergens middenin de Sahara. Warm en stil!!
Het hotel was ronduit goed temeer omdat ik de enige westerling was die er logeerde, wat zeg ik…..ik was de enige gast, punt haha nee druk was het niet dus werd ik naar mijn kamer begeleid door maar liefst 3 bellboys die niets te doen hadden gehad de afgelopen 7 weken en nu blij waren dat ze iets konden doen, zo blij zelfs dat de tip die ik eenieder wilde geven met een ruim armgebaar werd afgedaan?? Ok, die is ook nieuw voor mij.
Nadat ik op orde was, ging mijn normale procedure in werking, deze procedure is heel eenvoudig bij aankomst eerst en gelijk acclimatiseren aan het land waar je bent dus….. op naar Starbucks !! deze fantastische keten zit werkelijk in alle uithoeken van deze globe, en bij binnenkomst zitten er zowaar enkele westerlingen, logisch eigenlijk, je kunt westerlingen overal ter vinden bezoek gewoon een Starbucks, McDonalds, of meer van dit soort zaken.
Ik sluit netjes aan in het kleine rijtje dat er staat en omdat er wel 12 medewerkers staan op welgeteld 7 klanten is het toch wel een topdag hier hoor. 1 medewerker staat achter de kassa, er staat een ander naast die de bestelling opneemt terwijl medewerker 1 het intikt medewerker 3,4 en 5 staan daar weer achter aandachtig mee te luisteren naar de bestelling om die dan in razend tempo klaar te gaan staan maken geholpen door medewerker 6,7, en 8 medewerker 9 ruimt na gebruik alles op en geeft het aan medewerker 10 die het in de afwas zet en medewerker 11 ruimt alles op onder het toeziend oog van medewerker 12, over effectiviteit gesproken!!
En net voordat ik aan buurt ben komt er een klein jongen aangelopen, ik denk een jaar of 6, loopt iedereen voorbij klopt mijn zijn kleine knuistjes op de balie, waar hij net bovenuit komt en roept hard naar de medewerker: excuse me!!...HELLO, i want drink!......??? ok haha schijnbaar vindt het personeel dit heel normaal (of het interesseert ze totaal niet) maar het kleine menneke wordt gewoon geholpen voor iedereen die nog in de rij stond….ja, deze jongeman wordt later iets heel belangrijks…president of zo.
Zo, de koffie is op, heel even gechilled, en gaan……de auto staat klaar op naar locatie voor een voorbeschouwing waar ik de foto’s mag maken, het is een aardig groot huis, 7 kamers, 4 badkamers, officeruimte, mediaruimte, en een soort mancave, wel een beetje leeg maar het is dan ook al 2 jaar onbewoond maar het wordt nog wel bijgehouden, dus na een snelle doorloop begrijpt iedereen wat ik wil, klaar op naar het hotel en slapen….zzzzzzzz.
De volgende dag verloopt net zo snel, de foto’s worden gemaakt elke kamer vanuit 3 of 4 hoeken, bij het zwembad moet even worden gewacht tot de zon verschijnt, wat ook gebeurt na een kwartiertje, al met al binnen 3 uur is alles klaar en naar tevredenheid van de klant, eten, chillen, slapen en op naar het vliegveld voor het volgende land: Thailand.
Waar ik dit alles in de afgelopen 3 minuten heb staan overdenken maar geen tijd voor getreuzel de Thaise jongedame staat geduldig te wachten tot grote witte man klaar is om in de auto te stappen naar locatie.
Dit blijkt een vrij nieuw en afgelegen hotel te zijn in een verlaten deel van Bangkok, maar wel, zoals dat heet: upcoming. Want het ligt dicht bij een paar vliegvelden die handig gebruikt worden door Chinezen, die ook het merendeel vormen van de clientèle. Ik krijg de presidentiele suite op de bovenste verdieping en bij binnenkomst voel ik de verse verf, het net gestorte beton en de behanglijm door mijn neus censoren glijden. De kamer ziet eruit als een gewone standaard kamer die je in elk westers hotel kunt vinden maar plak er een bordje op en het wordt de Presidentiele suite, hihi.
Pfff, voor even een powernapje zou fijn zijn want die ouwe lijf is niet meer wat het was.
Iedereen fijne dag
Cheng
