Kleren maken de man
Door: Cheng
Blijf op de hoogte en volg Cheng
17 April 2017 | Thailand, Bangkok
Ik zit in een taxi na een laatste diner met mijn crew, we hebben net gegeten op een van de vele mooie locaties in Bangkok, ‘the View’ is de alles zeggende naam van het restaurantgelegen in een afgelegen wijk van Bangkok, aan het water en nog maar net ontdekt door alle lokale farang die her en der door de stad gelegerd zijn.
Al sinds de allereerste keer dat ik in Thailand kom ga ik hier een paar keer dineren, lekker eten en tuantuan de manager begroet me elke keer hetzelfde: hello sir, how yo are? En om zijn woorden kracht bij te zetten laat hij ze gepaard gaan met een stevige handdruk gevolg door een manhug. En vervolgens laat hij de lekkerste gerechten aanrukken van dingen die ik van mijn leven niet in Nederland zou eten, inktvis, oesters, krab enz. en een paar uur tijd eten we allemaal ons buikje vol en toasten we met mijn all time favoriet de ‘watermelon shake’ een van lekkerste drankjes die ik ooit heb gedronken, geheel alcoholvrij en ietwat gezond, ik zeg ietwat want ik mocht vanavond in de keuken meekijken hoe dat ding gemaakt wordt en aast de ijsklontjes en de watermeloen gaat er ook flink wat suikerwater in, dan even door de blender en voila, genieten maar.
En terwijl de taxi probeert lekker door te zoeven over de bijzonder drukke wegen van exotisch Bangkok gaan we ineens vol in de ankers??? Het verkeer om ons heen komt, net zoals wij, tot een complete stop? En vanuit de verte naderen een aantal sirenes, nu gebeurt dat wel vaker alleen dan trekt niemand zich er wat van aan en waarom dat nu wel is, blijft vooralsnog een raadsel zodra de karavaan van de lichtende lampen voorbij is, komt ook de zojuist ontstane file weer in beweging, en zo ook wij en we gaan ook toevallig de zelfde richting op als de karavaan net is verdwenen….maar als we een minuut of 10 flink het gaspedaal hebben ingetrapt halen we zowaar het hele circus weer in, en nu komt het, zodra we de middelste en schijnbaar belangrijkste wagen van het konvooi voorbij rijden met een vaartje van ongeveer 55 km per uur laat de chauffeur van mijn taxi , en met hem ook alle chauffeurs van de auto’s om ons heen, zijn stuur los??
Hij laat zijn stuur los, vouwt zijn handen samen en maakt een lichte buiging met zijn hoofd richting die ene auto??? Dus meneer heeft geen handen aan het stuur, buigt zijn hoofd zodat hij ook niets meer ziet? En met hem doen alle anderen om ons heen dat ook, terwijl we dus 50 km per uur rijden????? WAAROM???? Schreeuwt er door mijn hoofd, en tegelijk bedenk ik me dat ik zonder gordel zit, want die was te klein voor mij, haha leuke situatie, die gelukkig nog geen seconde duurt. Als ik even bij mijn gids informeer waarom dit allemaal nodig was blijkt dat er i.v.m. Sangkron er een Boeddha beeld rondgereden werd en dat is zoiets als, en ik bedoel dit absoluut niet oneerbiedig, een koe in India, erg, erg, erg heilig!!
Gelukkig hebben we het overleefd want ik had net nieuwe kleren laten maken en dan had eeuwig zonde geweest, althans….de bedoeling was dat ik eens zou proberen hoe het is om hier een kostuum op maat te laten maken, want de kleermakers zitten hier in grote getalen gebroederlijk naast elkaar en de prijzen liegen er niet om voor 50 euro kun je hier een op maat gemaakt kostuum kopen dat ook nog binnen 1 dag klaar is!!!!
Dat is ook hetgeen ik wilde laten doen maar toen mijn bazin dat hoorde kwam ze in opstand, no, no, no roept ze, you have to go to good tailor! I have friend!! Ja het zal een niet zo zijn, zij heeft weer een vriend ergens zitten, ik sputter nog wat tegen, wetende dat dit tegen dovemans oren is. Zo eindigen we bij Harry’s tailorshop op Sukhumvit road Bangkok een klein smoezelig winkeltje met aan de wand meters en meters stof, alle soorten zijn hier te krijgen en op de plekken waar geen stof staat, hangt of ligt hangen foto’s aan de muur, allemaal van Harry en een VIP.
Harry met een bekende Thaise acteur, Harry met een belangrijk uitziende Thaise functionaris, Harry met een westerse schone die verdacht veel op lady Di lijkt, en …… een foto van Harry met de onlangs overleden Thaise koning, Wow, ik ben in goed gezelschap, de man is duidelijk goed, alleen voel ik nu even angstig in mijn binnenzak of ik mijn creditcard wel bij me heb en vraag ik me af of er genoeg op staat, en het wordt nog erger als mijn rijke vriendinnetje besluit dat 1 pak niet voldoende is, en als we dan toch bezig zijn of Harry dan ook gelijk 5 overhemden erbij kan maken, Harry zegt direct: geen probleem, ok maak ze maar driedelig besluit ze, en Harry….Harry slikt niet eens. Hij kijkt alleen maar blij, enne…morgen klaar? vraagt ze, en weer blijkt dit voor Harry …geen probleem!!
Rij voorzichtig
Cheng.
Al sinds de allereerste keer dat ik in Thailand kom ga ik hier een paar keer dineren, lekker eten en tuantuan de manager begroet me elke keer hetzelfde: hello sir, how yo are? En om zijn woorden kracht bij te zetten laat hij ze gepaard gaan met een stevige handdruk gevolg door een manhug. En vervolgens laat hij de lekkerste gerechten aanrukken van dingen die ik van mijn leven niet in Nederland zou eten, inktvis, oesters, krab enz. en een paar uur tijd eten we allemaal ons buikje vol en toasten we met mijn all time favoriet de ‘watermelon shake’ een van lekkerste drankjes die ik ooit heb gedronken, geheel alcoholvrij en ietwat gezond, ik zeg ietwat want ik mocht vanavond in de keuken meekijken hoe dat ding gemaakt wordt en aast de ijsklontjes en de watermeloen gaat er ook flink wat suikerwater in, dan even door de blender en voila, genieten maar.
En terwijl de taxi probeert lekker door te zoeven over de bijzonder drukke wegen van exotisch Bangkok gaan we ineens vol in de ankers??? Het verkeer om ons heen komt, net zoals wij, tot een complete stop? En vanuit de verte naderen een aantal sirenes, nu gebeurt dat wel vaker alleen dan trekt niemand zich er wat van aan en waarom dat nu wel is, blijft vooralsnog een raadsel zodra de karavaan van de lichtende lampen voorbij is, komt ook de zojuist ontstane file weer in beweging, en zo ook wij en we gaan ook toevallig de zelfde richting op als de karavaan net is verdwenen….maar als we een minuut of 10 flink het gaspedaal hebben ingetrapt halen we zowaar het hele circus weer in, en nu komt het, zodra we de middelste en schijnbaar belangrijkste wagen van het konvooi voorbij rijden met een vaartje van ongeveer 55 km per uur laat de chauffeur van mijn taxi , en met hem ook alle chauffeurs van de auto’s om ons heen, zijn stuur los??
Hij laat zijn stuur los, vouwt zijn handen samen en maakt een lichte buiging met zijn hoofd richting die ene auto??? Dus meneer heeft geen handen aan het stuur, buigt zijn hoofd zodat hij ook niets meer ziet? En met hem doen alle anderen om ons heen dat ook, terwijl we dus 50 km per uur rijden????? WAAROM???? Schreeuwt er door mijn hoofd, en tegelijk bedenk ik me dat ik zonder gordel zit, want die was te klein voor mij, haha leuke situatie, die gelukkig nog geen seconde duurt. Als ik even bij mijn gids informeer waarom dit allemaal nodig was blijkt dat er i.v.m. Sangkron er een Boeddha beeld rondgereden werd en dat is zoiets als, en ik bedoel dit absoluut niet oneerbiedig, een koe in India, erg, erg, erg heilig!!
Gelukkig hebben we het overleefd want ik had net nieuwe kleren laten maken en dan had eeuwig zonde geweest, althans….de bedoeling was dat ik eens zou proberen hoe het is om hier een kostuum op maat te laten maken, want de kleermakers zitten hier in grote getalen gebroederlijk naast elkaar en de prijzen liegen er niet om voor 50 euro kun je hier een op maat gemaakt kostuum kopen dat ook nog binnen 1 dag klaar is!!!!
Dat is ook hetgeen ik wilde laten doen maar toen mijn bazin dat hoorde kwam ze in opstand, no, no, no roept ze, you have to go to good tailor! I have friend!! Ja het zal een niet zo zijn, zij heeft weer een vriend ergens zitten, ik sputter nog wat tegen, wetende dat dit tegen dovemans oren is. Zo eindigen we bij Harry’s tailorshop op Sukhumvit road Bangkok een klein smoezelig winkeltje met aan de wand meters en meters stof, alle soorten zijn hier te krijgen en op de plekken waar geen stof staat, hangt of ligt hangen foto’s aan de muur, allemaal van Harry en een VIP.
Harry met een bekende Thaise acteur, Harry met een belangrijk uitziende Thaise functionaris, Harry met een westerse schone die verdacht veel op lady Di lijkt, en …… een foto van Harry met de onlangs overleden Thaise koning, Wow, ik ben in goed gezelschap, de man is duidelijk goed, alleen voel ik nu even angstig in mijn binnenzak of ik mijn creditcard wel bij me heb en vraag ik me af of er genoeg op staat, en het wordt nog erger als mijn rijke vriendinnetje besluit dat 1 pak niet voldoende is, en als we dan toch bezig zijn of Harry dan ook gelijk 5 overhemden erbij kan maken, Harry zegt direct: geen probleem, ok maak ze maar driedelig besluit ze, en Harry….Harry slikt niet eens. Hij kijkt alleen maar blij, enne…morgen klaar? vraagt ze, en weer blijkt dit voor Harry …geen probleem!!
Rij voorzichtig
Cheng.
