Het begin
Door: Cheng Long
Blijf op de hoogte en volg Cheng
04 Oktober 2017 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai
Ik moet nog even wennen aan het feit dat mijn naam weer veranderd is naar mijn Aziatische alter ego. Ik moet even zoeken maar al snel vind ik een telefoon en meld mij bij de dienstdoende telefoon service miep, ik noem haar een miep want op een internationaal vliegveld en achter de centrale van een internationale telefoon service mag je verwachten dat men daar Engels spreekt en verstaat?!
Helaas dat gaat bij deze dame een beetje minder, en met het weinige Arabisch dat ik ken kom ik nu niet zover omdat het simpelweg geen nut heeft om bij deze dame naar een toilet te vragen of een cola te bestellen.
Maar goed ze schakelt mij door naar een collega die kennelijk de Engelse taal wel machtig is en wederom meld ik dat ik zojuist ben gepaiged en vraag door wie en waarom, eigenlijk zijn dat overbodige vragen want ik weet al door wie en waarom, ik heb namelijk afgesproken hier met mijn miljonairs vriendinnetje, zij gaat een paar weken op vakantie en ik mag zolang haar huis en auto gebruiken tijdens mijn verblijf in Thailand. Maar dan moet ik wel sleutels hebben en dus hebben we afgesproken elkaar halverwege te ontmoeten hier in Dubai.
Zodra ze mij in de gaten krijgt, geeft ze een gil, laat de plastic tas die ze in haar handen had, vallen, rent mijn kant om en geeft zo’n stevige ‘hug’ dat een boa constrictor jaloers zou worden. En tegelijk beseft ze dat we in een Arabisch land zijn en dat dit soort gedrag niet door iedereen gewaardeerd wordt, maar dat zal haar kennelijk een worst wezen, in dit geval een halal worst.
Zodra ze merkt dat ik wat moeilijkheden krijg met ademen, verontschuldigd zij zich bij mij, maar dat wuif ik weg en zeg haar dat ik overal en door iedereen zo begroet wordt en geef daarbij een dikke vette knipoog. Haar vriend staat op afstand een beetje beteuterd toe te kijken schijnbaar wordt hij nooit zo begroet.
We hebben ongeveer 3 uur tot onze vliegtuigen vertrekken, de hare richting Moskou, de mijne richting Bangkok, we besluiten tot een kleine maaltijd en een drankje, wat wel uitkomt want zoals mijn trouwe lezers weten… ik eet NOOIT in het vliegtuig, het chemische bereide spul is echt niet te eten, en dat terwijl mijn medelanders niet kunnen wachten om eraan te beginnen, maar ja, het is gratis he !!
Time fly’s when your having fun, en voordat we het in de gaten hebben moeten we alweer gaan, ik krijg de sleutels van het huis en het toetsenbord van de auto…? Toetsenbord??? kennelijk is dit zo’n hyper moderne auto die van afstand open kan, gestart worden, airco geregeld en dat allemaal terwijl je b.v. nog op je hotelkamer bent, haha. Ik neem afscheid en beloof goed te zorgen voor haar spullen maar ze maakt een wuivend gebaar en roept: ‘ach, het zijn maar spullen’ ok, denk ik bij mezelf, maar wel spullen met een aardige waarde bij elkaar. Maar om het een beetje te relativeren, zij verdiend de besproken waarde ongeveer per dag, dus……!!
Next stop…Suvarnabhumi, Bangkok.
Groetjes Chris, eehh oh nee, Cheng, Mr. Cheng.