'Driving along in my automobile'

“Zachtjes tik de regen op mijn motorkap, ritme van de eenzaamheid de regen zegt dat het tijd is om te gaan dus Nakhon Sawan is nu verleden tijd”, Rob de Nijs bezong het al in 1963, zei het met iets andere woorden, het zal u duidelijk zijn, het regent en ik heb de stad en provincie Nakhon Sawan verlaten en de 1,073 miljoen bewoners achter mij gelaten onderweg naar Ayutthaya wat in de naburige provincie van Phra Nakhon Si Ayutthaya ligt, onthoudt u het allemaal, er komt nog een quiz later.

Het is slechts een paar honderd kilometer verwijderd van elkaar maar het is zo druk op de weg dat er van eenzaamheid geen sprake meer kan zijn, wat weer resulteert dat de totale reisduur oploopt tot bijna 5 uur pfff, dit was toch een relax vakantie? En gek genoeg voel ik me heerlijk en ben ik zelfs blij dat ik weer van alles kan doen, stil zitten aan een zwembad is nooit mijn sterkste punt geweest, geen Costa del sol voor mij a.u.b.!!

Ayutthaya, blijkt een toeristische bestemming met veel tempels en een oude stad waar heel veel toeristen op af komen, alleen niet in deze tijd van het jaar, regenseizoen! Maar natuurlijk ben ik er wel want ten eerste ik ben vreemd, ten tweede ik ben anders dan anderen en ten derde ik ben gevraagd hierheen te komen, het is zo vreemd dat het ene hoofdstuk altijd resulteert in het volgend, zelfs als ik zou willen relaxen, is het mij niet gegeven. En…. I LOVE IT!!

Ik maneuvreer mijn voertuig door de brede straten van de stad als ik, wachtend bij een stoplicht naast mij iets vreemds zie….. ik draai mijn hoofd en kijk……en kijk nog eens, huh? Zie ik het nou goed?? Ja, echt wel haha, zoiets heb ik nog nooit gezien en…afgaande op de Thaise bevolking rondom mij…..zij ook niet…..

....tuut tuut tuut, shit net als ik een foto wil maken schieten alle lichten op groen, maar deze kans laat ik me niet ontgaan, ik beloof mijn lezers altijd hele speciale dingen en dan mag ik ze dit niet ontnemen, maar als ik het gewoon vertel gelooft NIEMAND mij!! Ik moet een foto hebben dus….ik zet de achtervolging in.

In ‘hot pursuit’ van de vrachtwagen die mijn doel is, wat nou ook weer niet zo moeilijk is want de truck gaat niet zo snel, ben ik in afwachting van een volgend stoplicht dat op rood staat, en daar zijn er vele van dus zolang zal dat niet duren….en daar doemt mijn kans aan de horizon al op, yes de vrachtauto remt af en daar verschijnt hij weer…..de man die mijn fotografisch doel is, op dit moment voel ik dat u als lezer bijna ontploft van nieuwsgierigheid......

Ok komt ie……. Onder deze rijdende vrachtauto hangt een man in een hangmat te slapen!!! Nee, ik heb niet gedronken, ik ben niet stoned, er zit een hangmat vast aan het hydraulisch systeem of zo want de truck heeft een soort van harmonica systeem dat als de wagen optrekt de cockpit en de oplegger uit elkaar worden getrokken waardoor de man die onder de wagen hangt omhoog gaat en hij het wegdek niet raakt en zodra de truck stopt wordt het hele zaakje weer ineen gedrukt en zakt de man tot bijna op het wegdek en is zichtbaar voor iedereen.

Zodra de truck stilstaat, spring ik met camera en al uit de auto, loop naar voren en zie dat de man gewoon wakker is, ik wijs naar mijn camera dan naar hem en positioneer mijn duim in de ‘like’ positie, de man knikt ten teken dat het o.k. is dat ik een foto neem, overbodig eigenlijk want ik had hem sowieso wel genomen maar altijd beter om even toestemming te vragen en dus lieve lezers kan ik u trots melden dat u de foto zo spoedig mogelijk hier kunt bewonderen.

Tot gauw enne..rij voorzichtig,

Cheng