Nakhon Sawan
Door: Cheng
Blijf op de hoogte en volg Cheng
09 Oktober 2017 | Thailand, Nakhon Sawan
Nakhon Sawan, wie kent het niet?? Ik dacht onderweg hier naar toe dat het een dorpje was maar het blijkt een stad, ongeveer hetzelfde als alle andere Thaise steden die ik tot nu toe heb gezien maar met een aantal verschillen: kleine snelle quiz voor u aan de andere kant van de wereld…. Hoe weet je dat je diep in het binnenland van Thailand bent:
A: als de teksten op straat geen Engelse vertaling meer hebben?
B:als het bedienend personeel nadat ze de drankjes hebben gebracht ongegeneerd bij je aan tafel komen zitten?
C: als iedereen op straat je nakijkt of je het 8e wereld wonder bent?
D: All of the above?
Ja u raadt het al het is antwoord D. en zo gebeurd het dus dat ik rustig een drankje doe in een lokaal theehuisje als er ineens 3 man (in dit geval vrouw) personeel aan mijn tafel zit om mij aan te staren, een selfie te maken of hun bijzonder minieme Engels op te schroeven. Zfeer ar joe cumin fromm? Na drie keer herhalen denk ik te weten dat ze vraagt waar ik vandaan kom? Nederland antwoordt ik, ze heeft geen idee! Holland probeer ik nog een keer, 6 starende en vragende ogen tezamen met 3 lenzen blijven mijn kant op komen…..ik probeer mijn woongebied iets groter te omschrijven: Europe, zeg ik in een laatste poging…..Aaaahhh, begrijpend vertaalt een van de dames mijn antwoordt aan de anderen, die 4 minuten precies hetzelfde zuchtte, aahhh, New York roept er een opgetogen, blij dat ze het eindelijk begrijpt, ik geef het op, alhoewel ze wel een klein beetje gelijk heeft want New York was ooit Nederlands.
Of ik even wil gaan staan? Gewillig laat ik me maar weer gebruiken voor hun perfecte selfie, met handgebaren maakt ze duidelijk dat ik naar links moet, en nu iets zakken want ik pas schijnbaar niet in het kader, nee geen zonnebril op want dan kan ze niet flitsen, haha ik heb het stiekum wel naar mijn zin zo, alleen mijn thee wordt een beetje koud maar dat is ook geen probleem want die duwen ze 1 minuut in de magnetron die boven op de kattenbak staat en presto….warme thee.
Na nog een duizend of zo foto’s bedanken ze me hartelijk voor mijn welwillendheid en besluiten mij alleen te laten met mijn kopje thee met lichte poezen geur, ik zak achterover diep in de kussens en bedenk me dat ik nu best wel naar mijn zin heb. En even, heel even maar, sluit ik mijn ogen en droom dat ik in slaap val.
Cheng
A: als de teksten op straat geen Engelse vertaling meer hebben?
B:als het bedienend personeel nadat ze de drankjes hebben gebracht ongegeneerd bij je aan tafel komen zitten?
C: als iedereen op straat je nakijkt of je het 8e wereld wonder bent?
D: All of the above?
Ja u raadt het al het is antwoord D. en zo gebeurd het dus dat ik rustig een drankje doe in een lokaal theehuisje als er ineens 3 man (in dit geval vrouw) personeel aan mijn tafel zit om mij aan te staren, een selfie te maken of hun bijzonder minieme Engels op te schroeven. Zfeer ar joe cumin fromm? Na drie keer herhalen denk ik te weten dat ze vraagt waar ik vandaan kom? Nederland antwoordt ik, ze heeft geen idee! Holland probeer ik nog een keer, 6 starende en vragende ogen tezamen met 3 lenzen blijven mijn kant op komen…..ik probeer mijn woongebied iets groter te omschrijven: Europe, zeg ik in een laatste poging…..Aaaahhh, begrijpend vertaalt een van de dames mijn antwoordt aan de anderen, die 4 minuten precies hetzelfde zuchtte, aahhh, New York roept er een opgetogen, blij dat ze het eindelijk begrijpt, ik geef het op, alhoewel ze wel een klein beetje gelijk heeft want New York was ooit Nederlands.
Of ik even wil gaan staan? Gewillig laat ik me maar weer gebruiken voor hun perfecte selfie, met handgebaren maakt ze duidelijk dat ik naar links moet, en nu iets zakken want ik pas schijnbaar niet in het kader, nee geen zonnebril op want dan kan ze niet flitsen, haha ik heb het stiekum wel naar mijn zin zo, alleen mijn thee wordt een beetje koud maar dat is ook geen probleem want die duwen ze 1 minuut in de magnetron die boven op de kattenbak staat en presto….warme thee.
Na nog een duizend of zo foto’s bedanken ze me hartelijk voor mijn welwillendheid en besluiten mij alleen te laten met mijn kopje thee met lichte poezen geur, ik zak achterover diep in de kussens en bedenk me dat ik nu best wel naar mijn zin heb. En even, heel even maar, sluit ik mijn ogen en droom dat ik in slaap val.
Cheng
