Kalkoenen, konijnen en kogels

Tut uns sehr leid, aber wir haben heute Abend keinen Platz für Sie, huh??? geen plek meer meer voor mij in de herberg, hoe toepasselijk in deze tijd. Mijn vaste hotel hier zit een nachtje helemaal vol en ik heb te laat proberen te verlengen dus moet ik op zoek naar een andere slaapplaats voor deze nacht, wat, als ik op Booking kijk, niet makkelijk gaat zijn in deze buurt want zoveel hotels zitten hier niet, dan is het handig als je wat locals kent en die weten nog wel een plekje niet ver hier vandaan, het landhotel in Tevel, wie kent het niet?

Ik denk, heel veel mensen niet want het blijkt nogal moeilijk te vinden maar na wat heen en weer gereden te hebben blijkt het verborgen aan de rand van een doodlopende weg achter wat bossages. Op de parkeerplaats is plek voor 3 auto’s en verborgen onder een bladeren dak vind ik ergens een trap naar de voordeur, deze blijkt op slot, als ik om het pand heen loop, op zoek naar een andere ingang vind ik een achterdeur, ook deze zit potdicht hmmm, misschien is het hotel dicht, net op het moment dat ik weer in mijn auto wil stappen wordt ik benaderd door een oudere heer die ergens in een schuur bezig was. In zijn beste Hongaars vraagt hij wat ik kom doen, althans, dat denk ik dat hij dat vraagt, en in mijn beste Duits antwoordt ik dat ik op zoek ben naar een slaapplek, hij begrijpt er duidelijk niets van. Hij gebaart mij even te wachten en hij haalt zijn mobiel tevoorschijn, dat kan 2 dingen betekenen, 1 hij gaat de translate modus aanzetten of 2 hij gaat iemand bellen…..we gaan voor optie 2, ik krijg een vriendelijke dame aan de lijn de perfect Duits kan ratelen en zij verteld mij dat ik later die middag even terug moet komen want ze zijn nu boodschappen doen en er niemand die mij kan helpen.

Blijkbaar zijn er maar 2 personeelsleden en die zijn allebei weg, hee, het is bijna 2025, moet kunnen.

En idd als ik later die dag mij weer meldt bij het hotel is de voordeur open en wandel ik een vrij dode dierentuin binnen, alle muren zijn van boven tot onder bezaaid en behangen met dode dieren, herten, konijnen, antilopen, bevers, buffels, hier en daar een verdwaalde kalkoen en om in de kerstsfeer te blijven ook een paar rendieren, en nee, ik zie Rudolf er niet bij!

Ik zie verder niets of niemand en dus ook geen receptiebalie, na enig geroep van mijn kant hoor ik een geluid rechts van mij, achter een heleboel zooi die daarbinnen staat, hangt en dwarrelt zie ik ineens het gezicht van een oude vrouw boven een stapel papieren uitkomen, er blijkt wel een balie , die is alleen in de loop der jaren ondergesneeuwd door dode dieren, schilderijen van dode dieren, foto’s van schilderijen van dode dieren, en jawel, 2 levende dieren namelijk hun honden, duidelijk ook niet meer de jongste aangezien ze amper nog kunnen lopen en als geblaf komt er hooguit een zacht gekef uit.

Bist du der junge Mann, der angerufen hat?, Sicher, antwoord ik in mijn beste Duits, willkomen junge mann, deze mevrouw is alleraardigst maar heeft geen inschattingsvermogen qua leeftijden, aangezien mijn pensioen nadert maar bij haar vergeleken was ik waarschijnlijk inderdaad nog een jongeman, i wish! Het blijkt dat deze dame de eigenaresse is van dit hotel wat ze samen runt met haar man, heel knap omdat beide al ver in de zeventig zijn, zo begreep ik later.

Ik krijg een kamer van haar en als ik die kant op loop struikel ik over een voorwerp wat zomaar daar een beetje rondslingert, het blijkt een Steyr Mannlicher jachtgeweer, oh sorry, zegt de vrouw, die heeft mijn man weer laten slingeren, geen probleem, zeg ik, terwijl ik hoop dat wel de veiligheidspal erop zit. Ik ben terecht gekomen in een jachthotel, de eigenaar, haar man, is naar eigen zeggen een Jagermeister, ik zeg dat ik er wel eens een gedronken heb maar nooit een ontmoet, hij lachen, ik ook, hij draagt een wapen, vervolgens gaat de man los met verhalen over elke kop die in de ruimte hangt, deze heb ik geschoten in Namibie, dit dier komt de Sechellen, dit is een schedel van de west Sibirische tunnelree, enz. ik luister het kalm aan, de man is duidelijk heel passievol over zijn jarenlange hobby. Hij verteld ook dat de volgende ochtend weer de bossen hier in de buurt ingaat met een 4tal Italianen en of ik zin heb om mee te gaan? Nou, hoewel ik wel de schietsport beoefen, schiet ik niet op dieren of enig levend wezen, dus wijs ik dit aanbod respectvol af.

Tijd om naar bed te gaan, ik lig er vroeg in en denk een lange rustige nacht te hebben, helaas om een uur of 11 ‘s avonds komen de Italianen binnen en aangezien mijn kamer direct aan de algemene ruimte van het hotel grenst en ook de deuren en de wanden niet echt geluiddicht zijn, kan ik dat vanuit mijn bed prima volgen, dag slaap, dag, mooie droom, nu ik toch wakker ben valt mij ook ineens een rare lichtval in mijn kamer op, als ik op onderzoek uitga vind ik een gat in mijn deur een perfect rond gat met een zwartgeblakerde rand, als ik de volgende morgen aan de vrouw des huizes hiernaar vraag zegt ze, oops, ja dat was een ongelukje, het geweer ging ineens af, haha, ik slik even en lach vriendelijk terug, ik kan er niets aan doen dit zijn gewoon 2 hele lieve mensen die wat kamers overhebben en wat bijverdienen door een bordje hotel op de deur te plakken, dat kan hier allemaal zomaar, heerlijk. Na mijn ontbijt struikel over nog meer geweren die gewoon daar in de lobby staan, het zijn drukke dagen voor de jagermeister.

Bij vertrek, vlak voor ik mijn auto in stap zie ik op een muurtje naast de auto een poes zitten, waarschijnlijk aan zijn ontbijt en als ik dichterbij kom blijkt zijn ontbijt te bestaan uit, naar ik gok, de lever van een enorme zwarte beer, schijnbaar hadden de jagers gisteren een heel productief dagje.

Let’s be careful out there

Groetjes Cheng