You want massage??
Blijf op de hoogte en volg Cheng
03 September 2015 | Thailand, Chon Buri
Deel 2 van deze tocht wordt nog veel gekker want we zijn ondertussen aangekomen op de promenade, de alom beruchte beachroad, Pattaya, alom berucht zeg ik...behalve dan bij mij, dat veranderd zodra de 1e als vrouw verklede man mij om mijn nek vliegt en in heel goed engels vraagt of ik niet een massage wil???!!! En om haar/zijn woorden kracht bij te zetten, gaat het met haar handen naar plekken waar ik nog nooit een hand heb gevoeld.... WTF @#$%&, het is 05:21 uur in de ochtend ik wordt net wakker ben klaar om te gaan werken, en wat is het 1e wat mij die dag overkomt???.......aaaagghhh!!! U begrijpt, ik sta even aan de grond genageld, iets wat mij niet vaak gebeurt, ik kan geen woord uitbrengen, gelukkig is daar de wat onduidelijke jongedame die in ons gezelschap meeliep en de wat stille teruggetrokken jonge vrouw zet ineens een stem op als was het een bootwerker daarnaast deelt ze ook een tik uit met de bij haar aanwezige paraplu, waarna er nog meer stevige, (denk ik) thaise woorden uitkomen....notitie aan mezelf: krijg vooral geen ruzie met dit meisje!! En schijnbaar denkt onze “ladyboy” hetzelfde en die kiest het hazepad, althans als er daar hazen waren, hadden die vast een pad gemaakt en dat kiest deze kruising tussen mannelijk en vrouwelijk nu. Ik dank de jongedame hartelijk door mijn handen plat op elkaar samen te leggen voor mijn borst, als was een weesgegroetje aan het zeggen, ik maak een diepe buiging en de vrouw doet hetzelfde terug, deze uiting van respect voor de ander heb ik geleerd voor dat ik hier aankwam. En het ijs is daarmee gebroken en niet onbelangrijk het is zonsopkomst en dat betekent werk aan de winkel ik maak zegge en schrijven 3 foto’s, verdien ter plekke zo’n 10.000 baht en we proppen onszelf de auto weer in naar de volgende locatie.
Zo gaan we in sneltreinvaart door Pattaya heen, zij wijzen een locatie aan, ik zeg waar ik wil gaan staan en wat ik wil doen en hun zorgen ervoor dat het gebeurt, ik hoef eigenlijk alleen maar af te drukken, en is de locatie te druk.....geen probleem onze allervriendelijkste chauffeur blokkeert gewoon een paar minuten de weg, net lang genoeg voor mij om de foto te nemen, en al dat getoeter....dat hoor je niet op een foto hihi.
Tegen de middag zijn we klaar voor nu want het wordt alsmaar warmer en warmer, ’s ochtends is het al 27 graden nog voor de zon opkomt dus kunt u nagaan hoe het ’s middags is......tijd voor siesta!!
En als de avond al is gevallen, gaan we weer op pad dit keer richting “walking street” weer een van de hoogte punten van deze verdoemde stad, deze Sodom en Gomorra van Thailand, waar je spreuken op de muren kunt lezen als: Good guys go to heaven, Bad guys go to Pattaya, het is hier een en al sex waar het om draait, 24 uur per dag, er staan werkelijk honderden “working gilrs” langs de kant van de weg, en een aantal van hun zijn ook daadwerkelijk “girls” de rest hebben een klein extraatje wat vrouwen niet hebben, al zouden sommige vrouwen dat wel willen, als ze weer eens nodig moeten en er is geen toilet voor handen is.
En geloof me, je ziet soms echt het verschil niet, er staan werkelijk hele mooie vrouwen tussen en dat zijn dan schijnbaar mannen, de kunst van de travestie is hier tot grote hoogte gestegen, overal in de straten vindt je ook klinieken die echt voor een habbekrats veranderen, wat je veranderd wilt hebben, voorbeeldje: voor 500 baht kun je hier heel je gebit laten witten, dat is ongeveer 12 a 13 euro, heb je iets meer geld zo’n 50 euro kun je als man zijnde een stel prachtige “echte” borsten laten aan meten, je kunt dingen laten verdwijnen, vergroten, uitrekken, dubbel vouwen, en erbij laten zetten. Niets is hier te gek.
Maar alles heeft natuurlijk te maken met een onderliggend probleem, het is een bijzonder arm land en mensen doen al deze idiote dingen voor maar een ding....geld verdienen, een van de leuzen die je ook overal door de stad heen kunt lezen is: “no money, no honey” mijn chauffeur heeft een dochter die, zo verteld hij, ook in de “industrie” zit, en hij verteld ook dat hij er niet zo mee zit want daardoor kan hij zijn auto onderhouden en af en toe laten repareren, daardoor kan zijn familie elke dag eten, daardoor kan zijn jongste dochter 1 dag in de week naar school om later niet het voorbeeld van haar zus te hoeven volgen, het is gewoon een hartverscheurend verhaal en het is er maar een van de vele vele duizenden verhalen zoals die van hem. Ik besluit ter plekke om aan het eind van de week, als onze wegen scheiden, de man een voor hem enorme fooi te geven, voor alles wat hij voor ons gedaan heeft, in de hoop dat zijn dochter dan 1 dag niet hoeft te werken, maar dat is ijdele hoop.
Seeyoulater
Cheng