What !!!!

Welkom in Bangkok, de hitte slaat gelijk om me heen, het is midday en 39 graden, onder een wolkendek van de dikke grote cumulussoort ook wel stapelwolk genoemd en in weerberichten te herkennen aan de afkorting 'Cu' klein stukje educatie voor de leken onder ons..... als warme lucht opstijgt zet deze uit, omdat de luchtdruk naar boven toe minder wordt daardoor koelt het heel snel af en de waterdamp in die lucht wil dan condenseren en daardoor ontstaat een cumulus wolk. Bij ons in Europa wil dat zeggen lekker weer met af en toe een schaduw, hier in Azie is het meer: bijzonder heet met af en toe wat meer hitte.

Deze hitte zorgt er schijnbaar ook voor dat mensen rare dingen gaan doen maar, daarover later. Voor nu ontvouwt zich een enorme drukte voor mij, het is spitsuur bij de douane, er staan wel n miljoen mensen, dat is lichtelijk overdreven maar dan komt mijn punt wel over nu is het een kwestie van de juiste rij te kiezen, maar dat is net zo iets als wachten voor de kassa bij de plaatselijke Jumbo, je neemt altijd de verkeerde!! maar toevallig, en dat is door ervaring ken ik de deurtjes op Suvarnabhumi die de business klasse neemt en die veel sneller is, probleem: daar staat een kereltje de boardingpassjes te checken!!!

Ik trek de stoute schoenen aan en doe alsof mijn neus bloed en loop zonder veel vertrouwen richting de fastgate, op het moment dat ik er ben wordt de dienstdoende ambtenaar afgeleid door een collega, en het domste wat je nu zou kunnen doen is doorlopen, dan is de kans namelijk erg groot dat je wordt terug geroepen en als nog de sjaak bent, dus, blijf ik rustig wachten bij de poort op de meneer die even verderop iets uit gelegd krijgt van zijn chef, hij ziet me en ik hef mijn handen en schouders in een vloeiende en vragende beweging, op dat moment doet hij waar ik op hoopte....hij wuift mij door, ik vouw mijn handen, maak een lichte buiging met mijn hoofd, zoals dat hoort hier om iemand te bedanken, toch handig reizen met een colbertje aan... ik lach ondertussen in mijn vuistje, en loop gezwind door, binnen 10 minuten sta ik bij de bagage afhandeling. Ik zou bijna zeggen: lieve mensen, probeer dit niet, want de kans dat het lukt is nihil, maar, niet geschoten is altijd mis. Tijdsbesparing ongeveer 130 minuten, met andere woorden ik zit al in mijn hotel als mijn medepassagiers nog in de rij staan.

Ik blijf eerst 2 dagen in Bangkok voor ik naar huis rijdt want ik wil even wat kleren laten maken bij Harry, mijn persoonlijke kleermaker, een klein druk mannetje die altijd probeert het onderste uit de kan te halen, 'you want 1 more suit?' 'i make coat for you' 'cheap, very cheap' nee Harry 1 pak is voldoende, nou voorruit 2 overhemden extra dan, sh*t, ben ik er toch weer in getrapt, ik verlaat Harry en loop terug naar mijn tijdelijke residentie als mijn oog op iets opmerkelijks valt, eigenlijk hebben mijn ogen geen keuze, net als de ogen van al mijn mede straat bewandelaars.....

.....voor mij in verte staat een man wortel te schieten, dit is een heel leuk grapje met die wortel, maar dat weet je pas na dat ik verteld heb dat de man compleet naakt aan de rand van de weg staat?? Er rijst hier slechts een vraag: waarom??? Naast hem op de bossage liggen zijn kleren en hij staat daar maar de zon te aanbidden, de vraag zal nooit beantwoord worden want ik doe het meest logische wat iedereen zou doen....ik neem een foto en loop door. Ja , lieve mensen wat moet ik anders ik kan wel blijven kijken naar Hansje knakworst maar daar schiet ik niets mee op. Voor zover ik weet staat de man er nu nog.

Hou het netjes

Cheng