Modellenwerk?

Nakbin reim Ing cxd thi Suwrrnphumi, nee, lieve mensen ik ben niet dronken noch staat het toetsenbord van mijn laptop ineens op Swahili, dit is Thais en ik hoor deze woorden zojuist boven mij uit de luidspreker komen, het betekent zoveel als: de piloot heeft de landing ingezet naar Suvarnabhumi, het nationale vliegveld van Thailand (Jeetje, Cheng, wat leren we veel hier! Ga door.) ik weet wat hij zegt, niet dat ik ineens vloeibaar Thais spreek maar omdat de Engelse vertaling er direct achteraan zit. Jammer, Jammer, Jammer, dat betekent dat ik mijn ligstoel moet verruilen voor een zitstoel, wat met een druk op een knopje, heel gemakkelijk gaat.

Als ik uit mijn raampje kijk ligt daar in de verte Bangkok, de parel van het oosten, wist u trouwens dat Bangkok helemaal geen Bangkok heet? (Neehee, ik ben niet dronken!) in werkelijkheid is de naam van deze mooie stad een tikkie langer en vooral…..heeeeel moeilijk uit te spreken maar….ik ga mijn best doen: in plaats van ‘ik ga naar Bangkok’ probeert u eens: ‘ik ga naar Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayuthaya Mahadilok Phop Noppharat Rachathani Burirom Udomratchaniwet MahasathanAmon Piman Awatan Sathit Sakkathattiya Witsanukam Prasit.

Officieel…. (hij staat in het guiness book of records) ...de langste naam voor een stad. U begrijpt nu waarom wij Bangkok zeggen?! De Thai zelf zeggen trouwens: Krung Thep. En nu u toch zo aandachtig zit te lezen... populatie van de stad is in 2022 meer dan 10 miljoen!! en dat op een oppervlakte van 1568,7 vierkante kilometer. Nou, dat zie ik dus met een snelheid van rond de 500 kilometer per uur onder mij door schieten.

Aangekomen op de landingsbaan, altijd weer een dingetje voor mij, er schiet toch van alles door je hoofd, speciaal die van mij, maar het gaat goed, rijden in vlot tempo richting de gate, waar ik wederom de eerste ben die deze ijzeren vliegmachine (dat hadden Wilbur en Órville nooit kunnen denken zoveel jaren terug) mag verlaten, ik kus nog net de vloer niet maar ik ben zoooo blij dat ik weer terug ben in de chaos.

Ik ben in no time door de douane en ga op zoek naar mijn auto die ik vanuit Nederland geregeld heb, en ja hoor, daar begint de gekkigheid die ik, op de een of andere manier, schijn aan te trekken. De balie is zo gevonden, mijn auto is zo geregeld, papieren zijn zo ingevuld, alles lekker snel, want ik ben moe, ik heb net 17 uur gevlogen, ik wil een mooie kamer met airco en een lekker bed. En dan gebeurt het……

maar daarover later meer….:) :) nee grapje, de dame achter de balie, met de nogal opvallende naam op haar badge: Minnie M. (ik heb het maar niet gevraagd) vraagt aan mij, wilt u ons even helpen a.u.b.? helpen? Waarmee, vraag ik, de dame wil graag een foto maken van mij…..huh? Ik krijg altijd van dit soort rare verzoeken, maar deze had ik even niet zien aankomen, u wil een foto maken van mij? Stamel ik, ja, zegt ze vol overtuiging, hee, ik ben de rotste niet vooruit dan maar, en dan komt de spreekwoordelijke aap uit de spreekwoordelijke mouw...of ik ook even dit bordje omhoog kan houden met de bedrijfsnaam en dan ook nog een flesje water en hand schoonmaakmiddel!? Oh, u wilt een reclamefoto met mij als leidend onderwerp ( nee, niet als lijdend onderwerp) nou vooruit dan maar, zeg ik, waar is hair and make up, probeer ik nog, die zijn er niet, er is zelfs geen fotograaf, dat is Minnie, locatie: hier midden in de aankomst hal, alle mensen die langs proberen te lopen worden even tegen gehouden, ik probeer alle items die in mijn handen zijn gedrukt een beetje Christelijk te balanceren en tegelijk naar de camera kijken en lachen en mijn duim opsteken, en dat na 17 uur vliegen, ziet u het een beetje voor u? Ik laat alles gewillig over mij heen komen, en na een paar seconden is het al gebeurt (zie het resultaat hieronder) ik vouw mijn handen samen en buig als dank, zij vouwt en buigt terug.

Ik krijg mijn auto mee en rij de dag in op zoek naar nieuwe avonturen maar eerst….een douche en een bed.

Groetjes, lieve mensen

Cheng