TIETEN !!!

Ik heb een probleem, ik ben zolang op reis dat ik hier naar de kapper moet, in een normale wereld zou ik naar de kappersakademie gaan, waar ik normaal mijn haar laat doen, maar….die is hier niet! Ik weet niet eens of er hier wel normale kappers zijn, iedereen kent wel de Noord Koreaanse beelden van kappers waar het mogelijk is te kiezen uit wel 10 rijksgoedgekeurde kapsels voor mannen en 18 coiffures voor vrouwen. Ik kan er over 30 minuten uitzien als Roy Orbinson in 1960.

Gelukkig ben ik NIET in Noord Korea maar in een land met…..bijzonder moderne en modieuze haar tovenaars. Via internet kom ik uit bij Tony Paris, niet zijn echte naam, maar zijn stagename voor de clientele. Als ik Khun Bu Lom Road op loop, zie ik al van verre het alom bekende kappers teken wat overal gebruikt wordt, dat hypnotiserende draaiende tollende ding buiten aan de gevel, a.k.a. een kapperspaal of barbierstok. Binnen vind ik een wat oudere jongeman die denkt dat hij nog 23 is, zo iemand als…….ik, zeg maar. Ik vertel hem dat ik graag geknipt en gekleurd wil worden, hij zegt dat dit geen probleem op moet leveren of ik maar over 8 dagen terug kan komen want dan heeft hij weer plek!!

Eehh, verbaasd staar ik naar de lege winkel achter hem. En terwijl ik de leegte in tuur hoor ik achter mij de tingel die aan de deur bevestigd is al afgaan, de eerste ‘customer’ presenteert zichzelf. Maar ik kan niet 8 dagen wachten, mijn hoofd ziet er nu al uit als een jarenlang verwaarloosde jungle! Niet getreurd, Tony verwijst mij naar een andere locatie, waar een bevriende kapper zit (Rose’s style design salon) het klinkt alsof je daar je auto kunt pimpen, maar na een telefoontje van Tony blijk ik daar gelijk naar toe te kunnen, now we are talking! 2 steegjes verder vindt ik de betreffende specialist en moedig stap ik binnen.

Ik loop direct tegen 2 tieten op, de kapster stond mij al op te wachten, met een bijzonder laag uitgesneden hempje aan en geen bh, zo te zien, ik probeer niet te staren. Maar ja, als ik naar links draai zwabberen die dingen ook naar links en als ik naar rechts kijk zie ik ineens nog zo’n stel, 2 kapsters, of beter gezegd 2 voormalige heren die zich jaren geleden hebben laten ombouwen en dat nu naar hartenlust uitdragen.

Ik wordt uitgenodigd plaats te nemen in een soort lederen fauteuil, waar ik zo diep in weg zak dat ik niets meer kan doen, ik ben overgeleverd aan de 2 zwabberende knalballen, die, terwijl mijn haar wordt gewassen, wat zij vanaf de voorkant doet, nu van links naar rechts tegen mijn neus knallen.

You want conditioner, sir vraagt ze terwijl een van die soep uiers mijn linker oog schampen. Als ik probeer te zeggen dat ik dat wel wil, beland haar rechter pluspunt in mijn mond, vrolijk masseert ze mijn hoofd door, ik probeer over te komen alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Sensueel wordt de shampoo in mijn haar geperst, you are hansom man, hoor ik nog net in mijn rechteroor, want mijn andere oor zit verstopt met een setje kalebassen. Ik kan nog net: thank you uitbrengen, want ik durf mijn mond niet meer open te doen.

Als ik uit de wasstoel ben getakeld wordt ik voor een spiegel gezet, you want colour? Vraagt mevr. Mem, graag, zeg ik, yes, you need, zegt zij weer, en bedankt, antwoordt ik, maar dat verstaat ze toch niet. Ik kan zowaar kiezen uit een boek wat ik ken van mijn eigen kapper, enige verschil is, bij mijn eigen kapper vertrouw ik erop dat de kleur die ik aanwijs ook echt de kleur is die ik krijg, hier…...iets minder. Maar goed, je hebt geen keuze, het is oorlog……? Oh nee, dat is weer iets anders, ik wijs, na een blik van herkenning naar de 5,26 sorry, aan alle kappers en kapsters die dit lezen voor als ik wat fout zeg, ik ben ook maar leek,….. de 5,26 dus, met een enorm elan gaat ze aan de slag, nu mixt mijn kapper deze kleur altijd met iets anders voor de grijsdekking, dat mis ik even bij haar hier, hmmm.

Ook het opzetten gaat hier een tikkeltje anders, ik mis de precisie van de studenten in Rotterdam, maar ik ben hier vrijwillig gaan zitten dus…..voorruit dan maar. En de lerares in Rotterdam heeft mij beloofd dat als het faliekant zou mislukken, zij de reddingsoperatie persoonlijk zal overzien.

Precies drie kwartier later, veel korter dan bij mijn eigen haar stylisten, is volgens Mevr. Meloen mijn haar klaar, ik durf amper in de spiegel te kijken…..als ik dat wel doe, ben ik eigenlijk heel verbaasd, het zit gewoon goed en de kleur zit er netjes in. Wow, dat had ik even niet verwacht. Ik bedank Mevr Jetsers en mag 1,7 miljoen afrekenen kijk, daar kan je heel wat prammen voor verbouwen.

Ik buig met samengevouwen handen (wat hier gebruikelijk is) om te bedanken, zij buigt ook, haar koplampen vallen nog een keer uit haar shirt, uit beleefdheid wil ik ze eigenlijk opvangen, ik kan mij net op tijd inhouden.

Tito Cheng